Monastyr Cocoș (Koguci) to prawosławny klasztor we wschodniej Rumunii, położony w pobliżu lewego brzegu Dunaju na malowniczej leśnej polanie w połowie drogi pomiędzy Tulczą a Galați, około 6 km na południe od miasteczka Niculiţel. Jego początki sięgają drugiej połowy XVII wieku, kiedy to trzech mnichów przybyłych z Neamţ założyło tu pierwszą drewnianą świątynię. Jak opowiada jedna z miejscowych legend miejsce to wybrali po tym jak pewnej nocy każdemu z nich przyśnił się ten sam kogut (stąd właśnie nazwa klasztoru) nakazując założenie właśnie tu pustelni. Bardzo szybko miejsce to stało się jednym z ważniejszych rumuńskich centrów duchowych na terenie Dobrudży. W 1853 roku stary drewniany klasztor zastąpiony został nową murowaną budowlą. W latach czterdziestych ubiegłego wieku w wyniku trzęsienia ziemi jakie nawiedziło okoliczne tereny monastyr został dotkliwie zniszczony. Odbudowa świątyni przeprowadzona została w latach 1954-1956. Jakiś czas później w miejscowej cerkwi złożone zostały szczątki świętych męczenników, które odnaleziono wówczas we wczesnochrześcijańskiej bazylice w pobliskim Niculiţel. W skład całego kompleksu klasztornego wchodzi m in. cerkiew pod wezwaniem Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy, dom opata, dzwonnica oraz cele mnichów.