Półwysep Dyrhólaey

Dyrhólaey to niewielki skalisty półwysep na południowym brzegu Islandii, położony w pobliżu miejscowości Vík í Mýrdal ("zatoka bagiennej doliny"). Przypuszcza się, że około 80 tysięcy lat temu był on oddzielną wyspą, która w skutek podwodnej erupcji wulkanicznej została przyłączona do stałego lądu. Z uwagi na wysokie powulkaniczne klify oraz wyłaniające się z oceanu liczne formacje skalne, miejsce to bardzo często odwiedzane jest przez turystów. Najbardziej charakterystyczną skałę stanowi stworzony przez erozje monumentalny łuk. Jest on na tyle duży, że zmieściła by się w nim niewielka łódź. Najwyższą skałą jest zaś wyburzająca się na wysokość 56 metrów ponad powierzchnię oceanu imponująca iglica zwana Háidrangur. Miejscowe legendy opowiadają, że wystające z oceanu skalne słupy (Reynisdrangar) są skamieniałymi trollami. Większość okolicznych fantazyjnych wysepek zamieszana jest jedynie przez ptaki. Na półwyspie znajduje się także wybudowana w 1927 roku trzypiętrowa latarnia morska. Istnieje także możliwość obejrzenia klifów od strony oceanu. Na pobliskiej farmie można wykupić rejs amfibią, która opływa przylądek dookoła. Dyrhólaey stanowi także jednio z najatrakcyjniejszych miejsc na wyspie do obserwacji ptaków morskich. Spotkać można tu takie ptaki jak nurzyki, mewy czy charakterystyczne maskonury.
Uwaga
Od 1 maja do 25 czerwca z uwagi na sezon lęgowy ptaków półwysep Dyrhólaey jest całkowicie zamknięty dla ruchu turystycznego.
Uwaga
Od 1 maja do 25 czerwca z uwagi na sezon lęgowy ptaków półwysep Dyrhólaey jest całkowicie zamknięty dla ruchu turystycznego.
Największy islandzki lodowiec Vatnajökull ma blisko 8,5 tysięcy km2 powierzchni, co odpowiada obszarowi wszystkich razem wziętych lodowców centralnej Europy.