Baja to miasto w południowej części Węgier, położone w dolinie Dunaju oraz jego odnogą Kamarás-Sugovica. Jego początki sięgają XV wieku, kiedy to znajdowała się tu niewielka osada. W kolejnych wiekach kiedy rejony te znalazły się pod okupacją Turecką, miasto egzystowało dzięki przywilejom udzielonym przez Turków ludności serbskiej. W tym czasie w Baji wybudowano potężny zamek obronny oraz łaźnię. Niestety budowle te nie przetrwały do czasów obecnych. Największy rozkwit miasta miał miejsce na przełomie XVIII i XIX wieku. Wtedy to Baja stała się ważnym portem przeładunkowym, a po wybudowaniu mostu na Dunaju także jedynym punktem na odcinku około 80 km gdzie można było przeprawić się na drugi brzeg rzeki. Od wieków Baja stanowi typowy wielonarodowy ośrodek miejski. Oprócz Węgrów mieszkają tu obok siebie także potomkowie Szwabów, Serbów czy Chorwatów. Obecnie Baja to spokojne miasteczko o śródziemnomorskiej atmosferze. Serce miasta stanowi rozległy pokryty brukiem i otoczony z trzech stron zabytkowymi budowlami rozległy rynek (Szent-háromság tér). W jego centrum podziwiać możną barokową kolumnę Świętej Trójcy (najstarsza budowla miasta). Pozostałe ważne zabytki Baji to m in. imponujący budynek Ratusza (dawny Pałac Grassalkovicha), znany ze wspaniałych barokowych organów kościół Franciszkanów, barokowa serbska cerkiew parafialna, wybudowana w 1845 roku neoklasycystyczna synagoga oraz pomnik słynnego obieżyświata Tomcia Palucha w siedmiomilowych butach.
Zupa rybna - halászlé
Baja słynie na Węgrzech także jako stolica przyrządzanej od wieków zupy rybnej zwanej halászlé. Jej podstawowym składnikiem są oczywiście ryby (karp rzadziej sum), ostra papryka oraz cebula. Potrawa ta przyczyniła się do wpisania miasta do słynnej Księgi rekordów Guinnessa. Stało się to za sprawą pewnej lipcowej imprezy, w czasie której wielki rynek zapełnił się rekordowymi dwoma tysiącami żeliwnych kociołków w których około 50 tysięcy osób ważyło ową zupę (bajai halászlé), którą spożyto później podczas ogólnej uczty.