Segedyn (Szeged) to miasto w południowej części Węgier, położone u zbiegu Cisy (Tisza) i Maruszy (Maros). Jest to ważny węzeł komunikacyjny i zarazem trzeci co do wielkości ośrodek miejski kraju, który zamieszkiwany jest przez blisko 180 tysięcy osób. Już od najdawniejszych czasów Segedyn odgrywał rolę ważnego centrum handlowego i kulturalnego w regionie. Tereny obecnego miasta zamieszkane były już w czasach starożytnych. Wtedy to istniała tu niewielka osada zwana Partiscum. Pod swoją obecną nazwą pierwszy raz miasto wymienione zostało w XII wieku w dokumentach króla Beli III. W XIV wieku za panowania Ludwika Węgierskiego miasto stało się jednym z ważniejszych ośrodków w południowych Węgrzech. Otoczone murami obronnymi zyskało także status wolnego miasta królewskiego. W XVI wieku Segedyn stał się celem ataków wojsk tureckich. Po wielu latach oblężeń miasto zostało w końcu zdobyte i przekształcone w główny ośrodek miejski zachodniej części imperium otomańskiego. Dopiero w 1686 roku Segedyn został wyzwolony spod okupacji. Wkrótce potem także odzyskało status miasta królewskiego. W 1879 roku Segedyn został nawiedzony przez wielką powódź. Wystąpienie z brzegów rzeki Cisy spowodowało podtopienie i zniszczenie większości budynków miejskich (całkowitemu zniszczeniu uległo przeszło 5 tysięcy domów). Dopiero z pomocą finansową takich europejskich stolic jak Paryż, Rzym czy Londyn (o czym dziś przypominają nazwy głównych bulwarów), Segedyn mógł podnieść się z gruzów na nowo (zachowując jednak dawny układ zabudowy). Na XIX i XX wieku wybudowano w mieście wiele kamienic w stylu eklektycznym i Art.-Nouveau tworzących uporządkowany zwarty kompleks miejski. Stworzono także nowoczesny system zabezpieczeń przeciwpowodziowych, który ma zabezpieczyć miasto przed wylewami Cisy. Do najważniejszych zabytków miasta zaliczyć można m in. pochodząca z początku XX wieku neoromańską Katedrę pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny (znana także jako Kościół Wotywny), zaprojektowany przez Rerricha Béla Pałac Biskupi, modernistyczny budynek Ratusza Miejskiego, wzniesioną na początku XX wieku Nowa Synagogę, kościół i klasztor franciszkański, ruiny średniowiecznego zamku obronnego, wzniesioną w 1904 roku Wieżę Wodną oraz liczne pałace miejskie.
