Saint-Antoine-l'Abbaye to malownicze średniowieczne miasteczko w środkowo-wschodniej Francji, położone pomiędzy Grenoble i Valence. Najcenniejszym zabytkiem jest tu górujący nad miastem monumentalny Kościół Klasztorny (église abbatiale). Historia klasztoru jak i miasta nierozerwalnie związana jest z pierwszym mnichem za jakiego uważa się św. Antoniego Wielkiego (250-356) zwanego także Ojcem Pustyni. To właśnie na jego cześć miasto zmieniło nazwę na Saint-Antoine-l'Abbaye (Opactwo św. Antoniego). Budowa świątyni rozpoczęta została pod koniec XIII wieku i ciągnęła się przez blisko dwa kolejne stulecia. Opactwo wzniesione zostało w miejscu dawnego szpitala prowadzonego przez antonianów (Zakon Szpitalny św. Antoniego). Dziś kościół w Saint-Antoine-l'Abbaye stanowi jeden z najlepszych przykładów gotyckiej architektury w południowo-wschodniej Francji. Wysokie i strzeliste wieże kościoła doskonale wyobrażają średniowieczną bogobojność i chęć wzniesienia się jak najbliżej Boga. W sąsiedztwie świątyni znajduje się budynek nowicjatu, który w przeszłości zamieszkiwany był przez zakonników. W swoim obecnym kształcie powstał na przełomie XVII i XVIII wieku i obecnie stanowi siedzibę utworzonego w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia muzeum regionalnego. Przedstawia ono historię miasta oraz warunki życia społecznego średniowiecznej Francji. Zwiedzający obejrzeć mogą tu dwie stały wystawy: "Opowieści z opactwa w średniowieczu, uzdrowienie duszy i cała" oraz "Etienne Galland, portret człowieka oświecenia". Odwiedzając Saint-Antoine-l'Abbaye warto także przespacerować po malowniczych i krętych uliczkach niewielkiego Starego Miasta. Niegdyś stanowiło ono ważny przystanek na szlaku pielgrzymkowym (Droga św. Jakuba) wiodącym do Santiago de Compostela.
