Troja (Ilion) to starożytne miasto w północno-zachodniej Turcji, położone nad rzeką Skamander w pobliżu niewielkiej miejscowości Tevfikiye. Jest to jedno z najbardziej znanych starożytnych miast, którego, burzliwe dzieje inspirują po dziś dzień wielu artystów oraz pisarzy. Swoją sławę Troja zawdzięcza głównie greckiemu poecie Homerowi, który opisał ją w Iliadzie (jeden z jego najbardziej znanych poematów epickich). W eposie miasto stało się główną areną wojny trojańskiej stoczonej około 1200 roku p.n.e. pomiędzy greckimi Achajami a mieszkańcami Troi. To właśnie wtedy miał miejsce słynny podstęp Greków, którzy wykorzystując wykonanego z drewna wielkiego konia dostali się do otoczonego potężnymi murami miasta. Schowali się oni w jego wnętrzu pozorując jednocześnie odstąpienie od oblężenia. Obrońcy miasta wbrew przestrogom Kasandry zaciągnęli konia do miasta, z którego w nocy wyszli Achajowie i otworzyli bramy reszcie swoich oddziałów. W ten właśnie sposób miasto zostało zdobyte, zniszczone i zapomniane na wieki. Ruiny Troi odkryte zostały dopiero w XIX wieku przez badacza starożytności Charlesa McLarena. Autentyczność miasta zaś potwierdził niemiecki archeolog-amator Heinrich Schliemann. Stanowisko archeologiczne znajduje się na niewielkim 30 metrowym wzgórzu Hisarlik. Przypuszcza się, że opisana w Iliadzie Troja była najprawdopodobniej szóstym miastem wzniesionym na tym wzgórzu. Burzliwe losy tego miejsca związane są z jego strategicznym położeniem w pobliżu Cieśniny Dardanelskiej, a także występującymi tu często trzęsieniami ziemi. W 1998 roku ruiny starożytnej Troi zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.