Woroniec (Voroneţ) to niewielka wioska w północno-wschodniej Rumunii (Mołdawia), położona około 30 km w kierunku południowo-zachodnim od Suczawy. Tym co przyciąga tu licznych turystów oraz wielu pątników jest średniowieczny monastyr. Świątynia ta ufundowana została w 1488 roku przez samego Stefana Wielkiego za wstawiennictwem miejscowego pustelnika Daniela Putnej (który został tu pochowany). Klasztor powstał w miejscu starej drewnianej cerkwi. Tablica erekcyjna umieszczona bezpośrednio nad drzwiami cerkwi informuje, że została ona zbudowana w zaledwie 3 miesiące i 21 dni. Wewnątrz monastyru warto zwrócić uwagę na obraz fundacyjny na ścianie zachodniej przedstawiający Stefana Wielkiego z rodziną oraz zdobiące ściany przepiękne XVI wieczne freski. Przedstawiają one m in. otoczonego aniołami Chrystusa Pantokratora, licznych patriarchów Kościoła prawosławnego, Sąd Ostateczny oraz sceny ukazujące Zwiastowanie, Narodzenie Jezusa, Ostatnią Wieczerzę i Mękę Pańską. Wartość fresków była jednym z powodów wpisania całego monastyru woronieckiego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W 1786 roku Austriacy polecili skasować klasztor i przekształcić go w cerkiew parafialną zmuszając tym samym mnichów do opuszczenia świątyni. Powrócili oni tu dopiero w 1990 roku. W 1781 roku w bibliotece klasztornej odnaleziono tzw. Kodeks Woroniecki - XVI wieczny rękopis zawierający tłumaczenie Dziejów Apostolskich z języka staro-cerkiewno-słowiańskiego na lokalny dialekt języka rumuńskiego.