Smoleń to niewielka wioska w południowej Polsce (województwo śląskie), położona na słynnym Szlaku Orlich Gniazd, około 5 km w kierunku południowym od Pilicy. Główną atrakcją turystyczną są tu usytuowane na malowniczym wzniesieniu (486 metrów n.p.m.) ruiny średniowiecznego zamku obronnego. Pierwotna drewniana warownia wzniesiona została tu już prawdopodobnie pod koniec XII lub na początku XIII wieku. Wkrótce potem stała się główną siedzibą członków rodu Toporczyków, którzy z czasem przyjęli nazwisko Pieleckich. Twierdza ta nie przetrwała zbyt długo bowiem niespełna wiek później została doszczętnie zniszczona w czasie starć pomiędzy oddziałami czeskiego króla Wacława II, a wojskami Władysława Łokietka. Kolejny, tym razem kamienny zamek wybudowano w połowie XIV wieku. Jego fundatorem był prawdopodobnie ówczesny wojewoda sandomierski Otton z Pilczy (obecnie Pilica) herbu Topór. W kolejnych wiekach twierdza była wielokrotnie rozbudowywana. U podnóża wzgórza na którym znajdował się zamek górny powstał obszerny zamek dolny wraz z przedzamczem. Całość otoczona została grubymi murami obronnymi z bramą wjazdową. Na dziedzińcu zamkowym zaś wydrążono blisko 200 metrową studnię, którą według miejscowych legend wykuć mieli pojmani i przywiezieni do Smolenia jeńcy tatarscy. Kres świetności warowni nastał na okres potopu szwedzkiego (1655-1660). Wtedy to została ograbiona, a następnie doszczętnie spalona przez wojska Karola Gustawa. Po tym tragicznym wydarzeniu opuszczony i zaniedbany zamek zaczął stopniowo popadać w coraz to większą ruinę. W czasie rozbiorów Austriacy wykorzystali część murów do budowy granicznej komory celnej. Do czasów obecnych z tej niegdyś imponującej warowni zachowała się jedynie cylindryczna wieża zamku górnego oraz liczne pozostałości murów z bramą wjazdową. Na przełomie 2013-2014 roku ruiny zostały oczyszczone z zarastających je krzaków. Odtworzono także część murów i zrekonstruowano schody prowadzące na więżę zamkową.
