Metz to miasto w północno-wschodniej Francji (stolica Lotaryngii), położone nad rzeką Mozelą (lewy dopływ Renu). Jego początki sięgają zamierzchłych czasów starożytnych, kiedy to znajdowała się tu galijska osada Mediomatryków. Jakiś czas później została ona podbita i zajęta przez Rzymian, który utworzyli tu jedną ze swoich kolonii i nazwali ją Divodurum Mediomatricum. W tym czasie miasto przezywało swój pierwszy okres świetności. Wybudowano wówczas wiele nowych budowli, akwedukt łaźnie oraz amfiteatr mieszczący blisko 25 tysięcy widzów. Po upadku Cesarstwa miasto zostało zajęte przez Franków, a od 511 roku pełniło rolę stolicy Austrazji, części państwa Franków wyodrębnionej w 511 po śmierci króla Chlodwiga I, będącej kolebką dynastii Karolingów. W kolejnych wiekach Metz stanowiło przedmiot rywalizacji pomiędzy Francją a Niemcami. Kilkukrotnie przechodziło między nimi z rąk do rąk. Ostatecznie po II wojnie światowej zostało wcielone do Francji stając się stolicą Lotaryngii. Obecnie Metz to jeden z ważniejszych ośrodków miejskich północno-wschodniej Francji, który zamieszkuje przeszło 120 tysięcy ludzi. Miasto pełni funkcję stolicy utworzonego w 1790 roku departamentu Mozela.
Zwiedzanie
Najstarsza część Metz znajduje się w obrębie dwóch dzielnic: Metz-Centre i Ancienne Ville. Do czasów obecnych zachowało się tu wiele budowli z różnych epok architektonicznych. Serce najstarszej części Metz stanowi położony na niewielkim wzgórzu i wytyczony w latach 1754-1788 prostokątny plac Place d'Armes. To właśnie tutaj znajdują się najważniejsze zabytki miasta do których należą m.in. okazała gotycka Katedra św. Szczepana (Cathédrale Saint-Étienne) dawny gmach Parlamentu (Hôtel du Parlement), Wartownia (Corps de garde) czy neoklasycystyczny budynek ratusza miejskiego (Hôtel de ville). Kierując się w stronę Mozeli, po przejściu przez niewielki most dojdziemy kolejnego placu miejskiego (Place de la Comédie) przy którym wznosi się okazały gmach budynku opery (Opéra-Théâtre). Tutaj też uwagę przykuwają wysokie wieże wybudowanego na początku XX wieku protestanckiego kościoła Temple neuf. Przechodząc dalej przez park miejski (Jardin de l'esplanade de Metz) dojdziemy do najstarszego zabytku miasta jakim jest pochodząca z IV wieku n.e. Bazylika św. Piotra (Église Saint-Pierre-aux-Nonnains). Zwiedzając miasto warto udać się na niewykle urokliwy trójkątny Plac św. Ludwika (Place Saint-Louis). Jedną z jego pierzei zamykają malownicze renesansowe kamieniczki z charakterystycznymi arkadowymi podcieniami. Historyczne centrum miasta Metz zostało zgłoszone do wpisania na listę wstępną Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Katedra św. Szczepana
Katedra św. Szczepana (Cathédrale Saint-Étienne) jest jednym z najważniejszych i najwspanialszych zabytków Metz. W swoim obecnym kształcie świątynia powstała w XV stuleciu przez połączenie ze sobą dwóch starszych kościołów. W kolejnych wiekach świątynia była kilkukrotnie przebudowywana. W XV wieku, dodano transept i chór, a w latach 1898-1903 przeprowadzona częściowa regotyzacja zachodniej fasady. We wnętrzu warto zwrócić uwagę na piękne gotyckie zdobienia oraz majestatyczne witraże (uważane za największe na świecie). Zachodnią ścianę zdobi okazała XIV-wieczna rozeta. Katedra szczyci się także jedną z najwyższych naw jakie spotkać można we francuskich kościołach. Ma przeszło 41 metrów wysokości i ustępuje tylko katedrom w Beauvais (48,5 metra) i w Amiens (42,3 metra).
Bazylika św. Piotra
Bazylika św. Piotra (Église Saint-Pierre-aux-Nonnains) to jeden z najstarszych zabytków Metz jak i całej Francji. Jej początki sięgają drugiej połowy IV wieku n.e. kiedy to wzniesiona została tu pierwsza rzymska świątynia. W VII wieku została przekształcona w kościół a swój obecny kształt bazylika uzyskała podczas ostatniej większej przebudowy jaka przeprowadzona została w X stuelciu.
