Monastyr Govora to silnie ufortyfikowany prawosławny klasztor w środkowej Rumunii, położony na południowych stokach Karpat Południowych na lewym brzegu rzeki Aluty w pobliżu miasteczka Băile Govora. Dokładna data powstania świątyni nie jest znana. Najstarsze pisemne wzmianki o klasztorze pochodzą dopiero z drugiej połowy XV wieku. W czasach panowania hospodara wołoskiego Radu Wielkiego (1467-1508) Govora stała się ważnym ośrodkiem kultu. W połowie XVII wieku na polecenie Mateusza Basaraba (1588-1654) klasztor został gruntownie przebudowany i ufortyfikowany. Powstały wówczas potężne baszty oraz wieża obserwacyjna, która z czasem przekształcona została w dzwonnicę. Na terenie świątyni założono także drukarnię w której wydrukowano słynny Psałterz i Zbiór Praw z Govory (Pravila de la Govora) stanowiący rumuńskie tłumaczenie praw bizantyjskich. Pod koniec XVII wieku za panowania Konstantyna Brâncoveanu (1654-1714) klasztor został poddany gruntownej renowacji. Hospodar ufundował także nową cerkiew, która wybudowana została na dziedzińcu klasztornym. Obecnie monastyr pozostaje pod opieka niewielkiej grupy mniszej, która dba o to by zawsze panował tu podniosły nastrój pobożności.