Lorelei to owiana wieloma legendami oraz tajemniczymi mitami, wysoka stroma skała. Znajduje się w zachodnich Niemczech pośród meandrującej rzeki Ren w pobliżu Koblencji. Skała ta była znana i często wzmiankowana w dokumentach już w okresie średniowiecza. Stanowiła wówczas dla żeglujących po Renie charakterystyczny punkt orientacyjny a także w związku na dużym zwężeniem krętej w tym miejscu rzeki i wartkim nurtem jedno z bardziej najniebezpieczniejszych miejsc, gdzie statki często rozbijały się o skały. Nazwa Lorelei pochodzi od połączenia staro-germańskiego słowa "lureln" (szemrzący) z celtyckim określeniem skały "ley", które w dosłownym tłumaczeniu oznaczają "szemrzącą skałę". Związane jest to prawdopodobnie z odgłosem jaki powstaje w skutek silnego nurtu rzeki oraz znajdującego się nieopodal małego wodospadu. Lorelei wznosi się na około 120 metrów ponad poziom wody i od lat stanowi także inspirację dla pisarzy oraz muzyków. Opisywał ją m.in. w swoich książkach żyjący na przełomie XVII i XIX wieku niemiecki pisarz Clemens Brentano a także umieścił ją w jednym ze swoich poematów niemiecki romantyk Heinrich Heine. Jedna z miejscowych legend opowiada, że rzekomo pod Lorelei zakopany jest słynny skarb rodziny Nibelungów. Inna zaś głosi, że szczytu skały rzuciła się w odmęty Renu zdradzona przez oblubieńca młoda dziewica (o imieniu Lorelei). Zamieniona później w syrenę zwodziła swoim głosem przepływających tędy żeglarzy na skały. Dla upamiętnienia tej legendy postawiono tu nawet posąg Lorelei. W latach osiemdziesiątych XX wieku o Lorelei napisał piosenkę polski kompozytor i wokalista Kapitan Nemo (Bogdan Gajkowski). Utwór ten stał się wówczas wielkim przebojem i puszczany był bardzo często w radiu bądź telewizji. Obecnie Lorelei to często odwiedzany przez turystów punkt widokowy. Z jego szczytu rozpościera się przepiękna panorama meandrującego Renu oraz znajdującego się w pobliżu Zamku Katz. Dogodnym zaś punktem do obserwacji samej góry jest pobliskie miasteczko Sankt Goarshausen.