Bourcefranc-le-Chapus to niewielka miejscowość w zachodniej Francji, położona w departamencie Charente-Maritime nad brzegiem Oceanu Atlantyckiego. Jednym z ciekawszych zabytków jest tu usytuowany na przesmyku pomiędzy stałym lądem a wyspą Oléron Fort Louvois (znany także pod nazwą Fort Chapus). Forteca ta powstała pod koniec XVII wieku, w czasach króla Ludwika XVI. Jego budowa trwałą zaledwie trzy lata (1691-1694)! Obecnie w tak krótkim czasie to zapewne nie udało by się zgromadzić wszystkich potrzebnych dokumentów. Fort przypomina nieco średniowieczny zamek, z tą różnicą, że nie został zbudowany na skale, jak większość średniowiecznych zamków, ale na podwodnej wysepce. Do cytadeli można dojść "suchą stopą" idąc specjalnie usypaną 400 metrową groblą. Zrobić to można jedynie podczas odpływu, kiedy jest odsłonięta. Podczas przypływu do cytadeli można dotrzeć jedynie promem. Co ciekawe, podobno jest on darmowy. Zewnętrzny mur budowli ma kształt podkowy, przed głównym wejściem znajduje się wieża i zwodzony most. Wieża znajduje się tuż przy głównym wejściu, góruje nad całą budowlą (ma 24 metry wysokości) i stanowi idealny punkt obserwacyjny. Wieża nawet po przedarciu się wroga za mury, mogła służyć, jako ostatni punkt oporu, otoczona jest bowiem od wewnątrz fosą, która wypełnia się podczas przypływu. Na dziedzińcu znajduje się obszerny budynek, którego przeznaczanie z czasem się zmieniało. Pomysłodawcą nietypowego, jak na owe czasu projektu był minister wojny, markiz de Louvois. Cytadelę zaprojektował wybitny inżynier Ferry François. Fort był kilka razy przerabiany i przezbrajany. Jeszcze w XIX wieku na wyposażeniu cytadeli znajdowały się nowoczesne haubice. Dopiero w 1929 roku przechodzi na zasłużoną emeryturę i staje się muzeum. Jednak bierze jeszcze udział w II wojnie światowej, kiedy w 1944 roku zostaje pomyłkowo zbombardowany przez Aliantów. Od 1972 roku fort jest miejscem hodowli ostryg. Turyści mogą się również zapoznać z jego historią w części muzealnej obiektu.
