Fingal's Cave to malownicza morska grota w zachodniej Szkocji, położona na należącej do archipelagu Hebrydy niezamieszkałej wyspie Staffa. Jaskinia ta znana była już w okresie wczesnego średniowiecza, kiedy to ziemie te znajdowały się pod panowaniem Wikingów. Ponownie odkryta i zbadana została dopiero w 1772 roku przez angielskiego naturalistę i botanika Josepha Banksa (1743-1820). Grota Fingala zbudowana jest z charakterystycznych sześciokątnych bazaltowych kolumn. Podobnie twory (stanowiące tą samą część prehistorycznej lawy) spotkać można także w znajdującej się na terenie Irlandii Północnej słynnej Grobli Olbrzyma. Specyficzne ukształtowanie jaskini oraz odbijające się od ścian echo szumiących fal sprawia, że wewnątrz groty usłyszeć możemy przedziwne melodyczne dźwięki. Zjawisko to zainspirowało niemieckiego kompozytora okresu romantyzmu Felixa Mendelssohna do napisania uwertury na cześć groty (Uwertura Groty Fingala). W XIX wieku grota stanowiła atrakcję turystyczną, którą podziwiały takie osobistości jak m in. Juliusz Verne, William Wordsworth czy Alfred Tennyson. Wewnątrz Groty Fingala znajduje się woda jednak tuż nad nią wiedzie udostępniona dla turystów wąska ścieżka.