Twierdza Modlin

Modlin to niewielka miejscowość na Mazowszu położona w odległości około 40 km w kierunku północno-zachodnim od centrum Warszawy u zbiegu rzek Wisły, Narwi i Wkry. Jednym z ciekawszych zabytków jest tu usytuowana u zbiegu ujścia rzeki Narwi do Wisły imponująca twierdza. Pierwsze fortyfikacje w pobliżu Modlina wybudowane zostały jeszcze w czasach potopu szwedzkiego (ok. 1655 roku), kiedy to wojska szwedzkie założyły tu ufortyfikowany obóz (tzw. Bugskansen). Budowę rozległej twierdzy rozpoczęto jednak dopiero w 1807 roku z rozkazu samego Napoleona Bonaparte (1769-1821). W myśl jego wskazówek powstaje obwód wewnętrzny dzisiejszej cytadeli, zaprojektowany przez Szefa inżynierii napoleońskiej, generała Francois de Chasselop -Laubat, a w 1809 roku przy współudziale pułkownika Jana Malleta, szefa Korpusu Wojsk Inżynieryjnych Księstwa Warszawskiego. Wykorzystując naturalne warunki terenu, zbudowano wówczas na prawym brzegu Wisły ziemno-drewnianną twierdzę o narysie półowalu, z pięcioma bastionami, otwartą od strony rzeki. Po klęsce Napoleona w 1812 roku., przekreślającej istnienie Księstwa Warszawskiego w rękach polskich, twierdza została zdobyta i zajęta przez wojska rosyjskie. Kolejne oblężenie Modlina przez wojska rosyjskie miało miejsce w czasie powstania listopadowego i wojny polsko-rosyjskiej jaka toczona była w latach 1930-1831. Twierdza skapitulowała dopiero 9 października 1831 roku jako przedostatni punkt oporu powstania. Pod panowaniem rosyjskim Modlin, przemianowano na Nowogieorgiewsk. Likwidacja autonomii Królestwa Polskiego wiązała się również z rozbudową fortyfikacji na jego obszarze. Celem tego działania była nie tylko obrona zachodnich rubieży Rosji, ale też zapobieżenie kolejnym polskim zrywom. Również w Modlinie, podjęto szeroko zakrojone prace nad rozbudową fortyfikacji. Autorem głównego planu rozbudowy w latach 1832-1841 był generał Iwan Dehn. W oparciu o stare korony o narysie bastionowym, powstał obwód zewnętrzny twierdzy, składający się sześciu frontów. Budowę kompleksu koszarowego o długości 2250 metrów zakończono w 1864 roku. Cytadela i obwód zewnętrzny zostały otoczone murem zwanym Carnota. W 1873 roku rząd carski podjął decyzję otoczenia twierdzy pierwszym łańcuchem fortów, a w kolejnym stuleciu drugim. W czasie I wojny światowej po 10 dniach walki twierdza została zdobyta i zajęta przez wojska niemieckie. Na tak zaskakująco szybki upadek najpotężniejszej rosyjskiej twierdzy złożyło się wiele czynników. Obrońców osłabiało kiepskie wyszkolenie do walk w twierdzy i brak odpowiedniego wyposażenia, brak wykończenia większości obiektów pierścienia zewnętrznego twierdzy i nade wszystko słaba wola walki tak dowódców, jak i ich podkomendnych. W okresie międzywojennym na terenie Modlina stacjonował Korpus Kadetów. Istniało również Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych, ze Szkołą Podchorążych i Szkołą Podoficerską, oraz Centrum Wyszkolenia Saperów. Podczas kolejnej wojny twierdza ponownie została zdobyta przez Niemców. Po wojnie twierdza ponownie zajęta została przez Wojsko Polskie. W 2008 roku wewnętrzny obwód obronny Cytadeli wraz z koszarami obronnym, wpisane do rejestru zabytków województwa mazowieckiego. Obecnie Twierdza Modlin to jedna z największych i najlepiej zachowanych twierdz obronnych w Polsce. Dla zwiedzających udostępniona jest najstarsza część cytadeli wraz z koszarami (jeden z najdłuższych budynków świata mierzący przeszło 2,2 km), Brama Ostrołęcka oraz znajdujący się na

Ciekawostki

• Na terenie twierdzy znajduje się najdłuższy w Europie budynek (cytadela będąca ówcześnie koszarami wojskowymi) liczący 2250 metrów długości;
• W czasie funkcjonowania cytadeli w Modlinie stacjonowały tu na przemian armie czterech państw: Francji, Rosji, Niemiec oraz Polski;
• W swojej burzliwej historii Twierdza Modlin była czterokrotnie oblegana, kolejno w 1813, 1831, 1915 oraz 1939 roku.