Muzeum Bitwy o Wzgórza Seelow (Gedenkstätte und Museum Seelower Höhen)

Seelow to niewielka miejscowość we wschodnich Niemczech, położona około 15 km od polskiej granicy. W jej pobliżu, po niemieckiej stronie Ziemi Lubuskiej znajdują się malownicze nadodrzańskie wzniesienia nazywane Wzgórzami Seelow, które wśród wojskowych strategów określane są często Wrotami Berlina. To właśnie tutaj pod koniec II wojny światowej na początku 1945 roku miały miejsce zacięte walki zbrojne, nazwane później "Bitwą o wzgórza Seelow". Spotkały się tu ze sobą: dowodzona przez generała Gottharda Heinrici (1886-1971) przeszło 90 tysięczna armia niemiecka z blisko milionową armią żołnierzy radzieckich z pierwszego Frontu Białoruskiego (w tym 78 tysięcy Polaków z Armii Wojska Polskiego) na której czele stał marszałek Związku Radzieckiego Gieorgij Żukow (1896-1974). Była to ostatnia większa walka wojsk Żukowa przed głównym szturmem na Berlin i zarazem jedna z najtragiczniejszych w czasie której mimo przytłaczającej przewagi armii sowieckiej zginęło prawie 40 tysięcy radzieckich żołnierzy, a przeszło 100 tysięcy zostało rannych. Po stronie niemieckiej było jedynie 12 tysięcy zabitych. Mimo ostatecznego zwycięstwa marszałek Żuków poddany został ostrej krytyce. Podobno nawet sam Stalin rozważał jego dymisję. W listopadzie 1945 roku na wzgórzach Seelow przy udziale delegacji wojskowych czterech zwycięskich mocarstw przy cmentarzy poległych odsłonięty został pomnik upamiętniający krwawą bitwę. Monument wykonany został z brązu i przedstawia żołnierza radzieckiego patrzącego na groby swoich poległych towarzyszy. Projektantem pomnika był znany radziecki rzeźbiarz Lew Kerbela (1917-2003). W latach siedemdziesiątych XX wieku przy wzgórzach utworzono także muzeum (Museum Seelower Höhen) z pawilonem wystawowym oraz bogatą ekspozycją plenerową. Odwiedzający mogą zobaczyć tu m.in. takie liczne maszyny bojowe jak radziecki czołg średni T-34, Katiuszę BM-13, 152 milimetrową haubicę wz. 1943 oraz jeden 143 reflektorów jakie użyte zostały podczas ataku (miały oślepiać one Niemców, a w rzeczywistości tylko ułatwił im celowanie do nacierających sowieckich żołnierzy).

Multimedia