Szczeliniec Wielki

Szczeliniec Wielki to najwyższy szczyt (919 metrów n.p.m.) Gór Stołowych stanowiących jeden masyw górskich w Sudetach Środkowych. Podobnie jak całe Góry Stołowe zbudowany jest on z powstałych w okresie kredy w środowisku morskim piaskowców ciosowych. Na szczyt Szczelinca prowadzi 665 kamiennych schodów. Ułożone one zostały w 1814 roku przez ówczesnego sołtysa Karłowa i przewodnika turystycznego po Sudetach - Franza Pabela. Góra ta już od niepamiętnych czasów stanowiła popularny cel wielu wycieczek. Pierwsze udokumentowane wejście na Szczeliniec miało miejsce w XVI wieku. W 1846 roku na jego szczycie wybudowano schronisko, które obecnie jest najstarszym tego typu obiektem w całych Sudetach. Z platformy widokowej na szczycie Szczelińca rozpościera się malownicza panorama Kotliny Kłodzkiej oraz Karkonoszy. Dodatkowo spotkać możemy tu uformowane przez naturę liczne fantazyjne formacje skalne. Do najbardziej znanych z nich zaliczyć możemy m in. Małpoluda, Wielbłąda, Kwokę, Wiewiórkę czy Słonia. Odwiedzając górę warto także wybrać się do pobliskiej głębokiej i wąskiej szczeliny skalnej zwanej Piekiełkiem. Panuje w niej specyficzny mikroklimat, utrzymujący niską temperaturę oraz śnieg nawet w samym środku lata. Inną ciekawostką są tu dwie skały tzw. Chybotki, które mimu znacznej masy można przy niewielkim wysiłku rozbujać. Szczeliniec Wielki zaliczany jest do Korony Gór Polski i zarazem uważany jest jedną z największych atrakcji turystycznych całych Sudetów. W bezpośredniej bliskości Szczelińca Wielkiego znajduje się całkowicie zamknięty dla ruchu turystycznego rozległy masyw Szczelińca Małego.