Nagycenk to niewielkie miasteczko w północno-zachodnich Węgrzech, położone około 12 km w kierunku południowo-wschodnim od Sopronu w bezpośrednim sąsiedztwie austriackiej granicy. Tym co przyciąga tu wielu turystów jest okazały barokowy pałac stanowiący dawną siedzibę rodziny Széchenyich (jednego z najbardziej szanowanych węgierskich rodów). Rezydencja ta wzniesiona została w latach 1741-1750 z polecenia hrabiego Antala Széchenyi w miejscu dawnego dworu. Wkrótce potem pałac został otoczony malowniczym parkiem krajobrazowym. Następca Antala, Ferenc uważany za jednego z oświeconych umysłów kraju i założyciela Muzeum Narodowego w Peszcie, znacznie rozbudował rezydencję, lecz dopiero jego syn István Széchenyi (1791-1860) doprowadził siedzibę rodową do pełnego rozkwitu. Wykształcony za granicą, oczarowany sukcesem i postępem Anglii, zatrudnił jednego z najwybitniejszych architektów pierwszej połowy XIX wieku Mihálya Pollacka, który przekształcił pałac w funkcjonalną budowlę o eleganckich liniach. Oprócz parku w skład całego założenia wchodziła także stadnina, oranżeria oraz wspaniała aleja lipowa. W czasie II wojny światowej w skutek działań wojennych posiadłość Széchenyich został ograbiona i dotkliwie zniszczona. Po wojnie odbudowa i przywrócenie pałacowi jego dawnej świetności zajęło blisko 20 lat. Dziś we wnętrzach rezydencji mieści się muzeum poświęcone hrabiemu Istvánowi Széchenyi. W poszczególnych pomieszczeniach, wypełnionych meblami z epoki i rodzinnymi portretami, przedstawiono rozmaite dziedziny w których hrabia István zasłużył się dla swojego kraju. Do rezydencji prowadzi blisko 2,5 kilometrowa aleja lipowa, a w jednym z jego skrzydeł urządzone jest muzeum powozów.