Limburg an der Lahn to niewielkie miasto w zachodnich Niemczech, położone nad rzeką Lahn (prawy dopływ Renu). Jednym z jego ciekawszych zabytków jest usytuowana w samym sercu miasta na malowniczym wzgórzu nad brzegiem rzeki okazała katedra Świętych Jerzego i Mikołaja (Limburger Dom). Jej początki sięgają pierwszej połowy X wieku, kiedy to na "Skale Limburskiej" wzniesiona została pierwsza świątynia. Jakiś czas później została ona jednak zniszczona. Szacuje się, iż budowę obecnego kościoła rozpoczęto dopiero po koniec XII stulecia. Nową świątynię konsekrował w 1235 roku Theoderich von Wied arcybiskup Trewiru. W kolejnych wiekach budowla była kilkukrotnie przebudowywana i powiększana. Status katedry położonej na terenie nowej diecezji limburskiej świątynia uzyskała dopiero w 1827 roku. Pierwszym biskupem został Jakob Brand (1827-1833). Sam kościół jest trójnawową bazyliką z transeptem i prezbiterium z ambitem. Korpus nawowy jest czteroprzęsłowy, natomiast chór ma jedno przęsło i zamkniętą trójbocznie absydę. O ile z zewnątrz budowla nawiązuje głównie do stylu romańskiego to wnętrza stanowią połączenie elementów romańskich i wczesnogotyckich. Spójna, zwarta bryła najeżona jest aż siedmioma wieżami (dwie zachodnie, po dwie flankujące elewacje transeptu oraz najwyższa na planie oktogonu na skrzyżowaniu naw). W zachodnich wieżach znajduje się zespół dziewięciu dzwonów. We wnętrzu świątyni warto zwrócić uwagę na m.in. XV wieczne bogato rzeźbione dziewięciometrowe Sakramentarium (specjalne pomieszczenie na Najświętszy Sakrament, pełniące podobną rolę co tabernakulum), XIII wieczną chrzcielnicę, późnogotycką figurę Piety oraz XVIII wieczny barokowy krucyfiks.
