Znajdująca się w Alzacji (północno-wschodnia Francja) - Góra św. Odylii (763 metry n.p.m.) stanowi od wieków cel licznych pielgrzymek katolików nie tylko z Francji ale i całego świata. Miejsce to już w czasach prehistorycznych budziło zainteresowanie ówczesnej ludności. Około VII wieku przed naszą erą Celtowie wznieśli tu wysoki mur, którego pozostałości zachowały się do czasów obecnych. Budowla ta po dziś dzień owiana jest licznymi tajemnicami i legendami. Na przełomie VII i VIII wieku n.e. na polecenie alzackiego księcia Adalryka wybudowano na szczycie góry klasztor. Pierwszą przeoryszą i późniejszą patronką świątyni została jego córka Otylia (Odylia). Urodziła się ona około 662 roku jako niewidome i brzydkie dziecko. Po udzieleniu chrztu przez biskupa Erharda i namaszczeniu oczu świętymi olejkami dziewczynka wypiękniała, a także odzyskała wzrok. W podzięce Bogu wkrótce sama zaczęła leczyć ludzi cierpiących na ślepotę i trąd. Wydarzenie to sprawiło, iż Otylia po dziś dzień uważana jest za patronkę od chorób oczu, a woda bijąca z klasztornego źródełka jak opowiadają miejscowi posiada właściwości uzdrawiające. Święta Otylia zmarła około 13 grudnia 720 roku. Kult świętej Otylii upowszechnił się w Alzacji około XI wieku. W późniejszym czasie Otylia zaczęła być czczona także w Szwajcarii, Niemczech oraz Polsce (sanktuarium pod jej wezwaniem znajduje się w Urzędowie). W 1946 roku święta Odylia została oficjalnie przez ówczesnego papieża Piusa XII ogłoszona patronką Alzacji. Obecnie do klasztoru na Górze św. Odylii przybywają pielgrzymki z całej Europy. Główne uroczystości ku czci świętej odbywają się 13 grudnia każdego roku. Góra ta stanowi także wspaniały punkt widokowy z którego rozpościera się malownicza panorama Alzacji i Wogezów. Przy sprzyjającej pogodzie dostrzec możemy także wieżę katedry w Strasburgu.
