Retz to niewielkie malownicze miasteczko w północno-wschodniej Austrii, położone na obszarze regionu winiarskiego Weinviertel (jeden z największych w całym kraju) w bezpośrednim sąsiedztwie czeskiej granicy. Najstarsze historyczne wzmianki o osadzie znajdującej się w miejscu obecnego miasta pochodzą z drugiej połowy XII wieku. Wtedy to istniała tu mała osada zwana Rezze co w wolnym tłumaczeniu oznacza mały potok. Za oficjalną datę powstania miasta uznaje się jednak dopiero początek XIV wieku, kiedy to przeniósł tu swoją siedzibę Graf Berthold von Rabenswalde. Polecił on także założyć klasztor do którego sprowadził braci dominikanów. W 1486 roku miasto zostało zdobyte przez węgierskie wojska dowodzone przez króla Macieja Korwina (1443-1490). Pod panowaniem Węgier, Retz wraz z całą Dolną Austrią pozostawało do 1492 roku. W tym czasie dzięki rozwojowi handlu winem oraz licznym przywilejom miasto dynamicznie się rozwijało. Wtedy też powstały tu rozległe (przeszło 20 km) wielopoziomowe piwnice miejskie, które przetrwały do czasów obecnych i dziś stanowią jedną z ciekawszych atrakcji turystycznych miasta. Okres świetności Retz został przerwany wybuchem wojny wojny trzydziestoletniej (1618–1648). W skutek działań wojennych zniszczona została większość budowli miasta została dotkliwie zniszczona przez wojska Szwedzkie. Wtedy też zniszczony został budynek ratusza o czym przypomina dziś charakterystyczny płaski obcięty dach. Do najważniejszych zabytków miasta zaliczyć można m in. kompleks klasztorny dominikanów, znajdującą się w samym sercu głównego placu miejskiego Kolumnę Świętej Trójcy (Dreifaltigkeitssäule), zbudowany w XVIII wieku i będący jednym z symboli miasta wiatrak, XVI wieczny renesansowy Verderberhaus, budynek ratusza miejskiego oraz pozostałości dawnego zamku warownego.