Procida to niewielka wyspa w zachodnich Włoszech, położona Morzu Tyrreńskim, około 20 km od Neapolu. Jest to najmniejsza z wysp jakie znajdują się w Zatoce Neapolitańskiej, której powierzchnia liczy zaledwie 4 km2. Jak wykazały ostatnie badania archeologiczne Procida zamieszkiwana była przez greckich kolonistów już w drugim tysiącleciu p.n.e. Jakiś czas później wyspa została podbita i zajęta przez Rzymian, którzy utworzyli tu jedną ze swoich kolonii. Wraz ze schyłkiem Cesarstwa Procida była wielokrotnie najeżdżana i łupiona przez Wandalów i Gotów. Mimo coraz większej popularności i stale rosnącego ruchu turystycznego wyspie udaje się zachować kameralny i spokojny klimat typowej wioski rybackiej. Najwyższym punktem Procidy jest ufortyfikowane w średniowieczu wzgórze Terra Murata (91 metrów n.p.m.). Ze szczytu rozpościera się przepiękna panorama całej wyspy oraz Zatoki Neapolitańskiej. Procida charakteryzuje się niezwykle ciasną zabudową. Wąskie uliczki otoczone różnokolorowymi XVIII wiecznymi kamieniczkami kluczą wokół centralnie usytuowanego kościoła San Giuseppe. Na wyspie znajdują się także ruiny dawnego klasztoru benedyktynów. Mimo, że nie ma tu aż tak wielu zabytków jak w innych włoskich ośrodkach to wysp[a stanowi natchnieniem dla wielu malarzy, pisarzy czy poetów.
