Nimes (Nîmes) to miasto w południowej Francji, położone na Nizinie Langwedockiej w połowie drogi z Montpellier do Awinionu. Jego początki sięgają VI wieku p.n.e. kiedy to Celtowie założyli tu jedną ze swoich osad i nazwali ją Nemausis. Jakiś czas później wioska została podbita i zajęta przez Rzymian. Korzystne położenie w pobliżu słynnej Via Domitia - drogi łączącej terytorium Italii i Hiszpanii spowodowało, że bardzo szybko niewielka osada stała się znaczącym ośrodkiem handlowym. W czasach panowania Augusta miasto podniesione zostało do rangi stolicy Galii Narbońskiej. Wtedy też wybudowano mury miejskie z wieżami i dwiema bramami. W owym czasie Nimes liczyło 60 tysięcy mieszkańców i miało akwedukt, forum, bazylikę, arenę oraz liczne świątynie. Okres rozkwitu zakończył się na przełomie II i III wieku n.e. kiedy to miasto zaczęli coraz częściej nękać barbarzyńcy. Ostatecznie w V wieku Nimes zostało zajęte przez Wizygotów co zakończyło jego długi okres prosperity. W czasach średniowiecza mieszkańcy miasta przystosowali amfiteatr do potrzeb refugialnych, który stał się fortecą. Rzymskie budowle były rozbierane, a uzyskany w ten sposób kamień używany jako dodatkowy budulec. W 725 roku miasto zostało podbite przez Arabów, a w 737 roku wyzwolone przez Karola Młota (686-741). Na początku XIII wieku Nimes przyłączyło się do krucjaty przeciwko albigensom, a jakiś czas później miasto zostało zajęte przez wojska Ludwika VII. W czasie wojen religijnych jakie toczone były w XVI wieku Nimes zostało opanowane przez hugenotów i przez jakiś czas pozostawało ich ważnym ośrodkiem przez co zyskało przydomek "francuskiej Genewy". Po odwołaniu edyktu nantejskiego w 1685 roku wielu protestantów opuściło miasto, a część pozostałych przyłączyła się do kamizardów. Ponowny okres rozkwitu Nimes przyniósł wiek XVII, wtedy też znacząco wzrosła liczba mieszkańców.
Zwiedzanie
W Nimes zachowało się wiele zabytków z czasów rzymskich. Najważniejszą z nich jest usytuowana w samym sercu miasta okazała arena, błędnie niekiedy nazywana amfiteatrem. Budowla wybudowana została pod koniec I wieku n.e. i była jedną z największych aren rzymskiej Galii. Obiekt ma około 133 metry długości i około 101 metrów szerokości. Dwupiętrowa fasada ma 21 m wysokości i posiada 60 arkad. Wewnątrz zachowała się duża część widowni z doskonale rozplanowanym systemem wyjść. Szacuje się, że arena mogła pomieścić ponad 20 tysięcy widzów. Budowla przetrwała do czasów współczesnych w doskonałym stanie, zachowały się wszystkie rzędy siedzeń oraz otwory na drągi do rozpinania velarium. Obecnie arena jest miejscem rozmaitych imprez (w tym m.in. korridy). Drugim tak dobrze zachowanym starożytnym zabytkiem jest niewielka świątynia Maison Carrée. Budowla dedykowana była Gajuszowi i Lucjuszowi, synom Marka Agrypy i przybranym wnukom Oktawiana Augusta. Ta pseudoperipteralna świątynia koryncka stanowi doskonały przykład klasycyzującego stylu w architekturze epoki Augusta. Jej fasada frontowa wspiera się na sześciu kolumnach, a do posadowionej na podium budowli prowadzą liczące 15 stopni schody. Ze względu na swój doskonały stan zachowania świątynia począwszy od okresu renesansu stanowiła źródło inspiracji dla poszukujących klasycznych wzorców architektów. Obecna nazwa obowiązująca od XVI wieku, pochodzi od starofrancuskiego słowa carrée, oznaczającego prostokątny budynek. Pozostałe ważne zabytki Nimes to m.in. poświęcona Oktawianowi Augustowi i jego rodzinie świątynia Diany, rzymska wieża obserwacyjna Tour Magne, pozostałości końcowej części akweduktu, wzniesiona w 1096 roku i później wielokrotnie przebudowywana katedra Marii Panny i św. Kastora (Cathédrale Notre Dame et Saint Castor) oraz XV-wieczna wieża zegarowa.
Ciekawostki
- W 1682 roku w Nimes się założona została akademia nauk.
