La Rhune (905 metrów n.p.m.) to szczyt w południowej Francji, położony na zachodnim krańcu Pirenejów. Przez jego wierzchołek przebiega granica francusko-hiszpańska. Od niepamiętnych czasów góra ta miała wielkie znaczenie dla Basków, będąc jednym z symboli ich kraju podzielonego między dwa państwa. Szczyt pokryty jest licznymi dolmenami oraz wieloma innymi budowlami neolitycznymi, co świadczy o tym, że od niepamiętnych czasów miejsce to stanowiło przedmiot kultu. W czasie Wojen Napoleońskich góra wykorzystywana była przez wojska francuskie jako punkt obrony. Zwieńczony masztem wierzchołek La Rhune jest widoczny niemal z każdego zakątka francuskiego wybrzeża baskijskiego. Na La Rhune prowadzi wytyczony szlak turystyczny (zielony) startujący z przełęczy św. Ignacego (Col de Saint-Ignace 169 metrów n.p.m.). Podejście zajmuje około dwóch i pół godziny. Ze strony francuskiej na górę można także dostać się wybudowaną w drugiej dekadzie XX wieku elektryczną kolejką Petit train de la Rhune. W pogony dzień z wierzchołka La Rhune rozpościera się przepiękna panorama Nawarry i Zatoki Biskajskiej.
Legendy
Z La Rhune jest związane wiele miejscowych podań oraz legend. Jedna z nich opowiada historię pewnego węża o siedmiu ogonach zwanego lehen sugea, którzy zamieszkiwał jej podziemia. Pewnego dnia wynurzył on się z góry i wyrzucił z siebie niezliczoną ilość złota oraz srebra. Metale te spadły ze stoków, tworzą rwące potoki które niemal w całości zmyły rosnące tu drzewa. W rzeczywistości brak lasów na zboczach La Rhune spowodowany był wycinką drzew ich przez miejscowych pasterzy.
Ciekawostki
- Nazwa szczytu pochodzi od baskijskiego słowa Larrun oznaczającego wrzosowisko lub pastwisko;
- Modę na zdobywanie La Rhune zapoczątkowała żona Napoleona III - Cesarzowa Eugenia, która weszła na szczyt 30 września 1859 roku.