Munigua to stanowisko archeologiczne w Hiszpanii, położone w pobliżu górniczego miasteczka Villanueva del Río y Minas, na obrzeżach łańcucha górskiego Sierra Morena. Historia tego miejsca sięga czasów starożytnych, kiedy to znajdowała się tu iberyjska osady. W późniejszym czasie została ona zdobyta przez Rzymian i przemianowana na Municipium Flavium Muniguense. Jednym z najciekawszych elementów starożytnego miasta są ruiny wzniesionego na grzebcie wzgórza w formie tarasu monumentalnego sanktuarium. Powstało ono prawdopodobnie w I wieku p.n.e. Największy okres świetności Muniguy przypada na okres II wieku n.e. Otoczone zostało wtedy potężnymi murami miejskimi. Miasto otrzymało wtedy także liczne ulgi oraz przywileje, które pozwoliły mu dynamicznie się rozwijać. Upadek Muginy nastąpił około IV wieku wraz ze schyłkiem i końcem świetności Cesarstwa Rzymskiego. Wtedy to znacząco spadła liczba ludności co zapoczątkowało stagnację i powolny upadek miasta. Jednym z najciekawszych znalezisk jakie udało się odkopać w Munignie podczas prowadzonych prac archeologicznych jest list cesarza Tytusa (79-81). Napisany on został na wykonanej z brązu tabliczce i odnaleziony został w pomieszczeniu, które niegdyś służyło jako tabernakulum. Do czasów obecnych na terenie ruin zachowały się rzymskie łaźnie, Sanktuarium (Vista del Santuario de Munigua), odrestaurowany ołtarz, znajdujące się w obrębie miasta nekropolie oraz liczne pozostałość dawnych domostw.
