Carmona to zabytkowe miasto w południowej Hiszpanii, położone na równinie Campiña niespełna 30 km w kierunku wschodnim od Sewilli. Jego początki sięgają czasów starożytnych, kiedy to Rzymianie założyli tu jedną ze swoich kolonii i nazwali ją Carmo. Na początku VIII wieku została ona zdobyta i zajęta przez wojska arabskie pod dowództwem Musa Ibn Nusayra. Wkrótce potem przystąpili oni do rozbudowy obwarowań miejskich, a także budowy twierdzy. Pod panowaniem arabskim Carmona pozostawała do 1247 roku, kiedy to została przejęta przez wojska króla Kastylii i Leónu, Ferdynanda III (1199-1252). W XIV wieku na polecenie ówczesnego króla Kastylii i Leónu, Piotra I Okrutnego (1334-1369) rozbudowany został stary mauretański pałac, który wkrótce potem się jedną z jego ulubionych rezydencji. W 1504 roku posiadłość została częściowo zniszczona przez trzęsienie ziemi jakie nawiedziło okoliczne tereny.
Zwiedzanie
Jednym z najciekawszych zabytków Carmony jest wzniesiony w XV wieku trójnawowy kościół św Piotra (Bazylika Iglesia de San Pedro). Niespeła trzy stulecia później został od przebudowany w stylu barokowy, a jakiś czas później dobudowano jeszcze dzwonnicę na wzór słynnej Giraldy z Sewilli. W jego wnętrzu warto zwrócić uwagę na usytuowaną w południowej części nawy poprzecznej Kaplicę Sakramentalną (Capilla Sacramental), którą zaprojektował sam Ambrosio de Figueroa w stylu tzw. sewilskiego baroku. Pozostałe ważne zabytki Carmony to m.in. wybudowany w 1578 roku gotycki kościół pw. św. Marii (Iglesia de Santa Maria), pochodząca z III wieku p.n.e. Brama Sewillska (Puerta de Sevilla), XIV wieczny Pałac Piotra I Okrutnego (Alcázar del Rey Pedro), pochodząca z czasów rzymskich i przebudowana w XVIII wieku na bramę triumfalną Brama Kordobańska (Puerta de Cordoba), pozostałości amfiteatru oraz starożytna rzymska nekropolia.