Dragomirna to niewielka wioska w północnej Rumunii, położona nad rzeką o takiej samej nazwie, około 15 km w kierunku północnym od Suczawy. Tym co przyciąga tu wielu turystów oraz wiernych jest usytuowany na obrzeżach miasta otoczony warownymi murami prawosławny żeński klasztor. Jego początki sięgają pierwszej dekady XVII wieku, kiedy to z inicjatywy ówczesnego metropolity mołdawskiego Anastazego Crimcy wzniesiona została niewielka cerkiew pod wezwaniem św. Eliasza i Jana Teologa. Jakiś czas później w sąsiedztwie kościoła wybudowany został klasztor, który w obawie przed najazdami kozackimi na rozkaz hospodara Mirona Barnowskiegoi-Mohyła w latach 1627-1635 otoczony został potężnymi przeszło 10 metrowymi murami obronnymi z czterema narożnymi basztami oraz bramą wjazdową. W związku z ówczesną legendą, że na terenie świątyni przechowywane były cenne kosztowności, jej historia obfitowała w liczne dramatyczne momenty. W 1653 roku monastyr został złupiony przez Kozaków Tymofieja Chmielnickiego (syna słynnego Bogdana), pół wieku później zajęły go wojska polskie dowodzone przez Jana III Sobieskiego (1629-1696), a 1758 roku świątynię splądrowały i zniszczyli Tatarzy. W czasie okupacji Mołdawii podczas wojny krymskiej, monastyr zajęty został przez oddziały austriackie które urządziły tu koszary. W drugiej połowie XX wieku świątynia została gruntownie odrestaurowana. Był to także jeden z nielicznych rumuńskich klasztorów, który nie został zamknięty przez komunistów. Główną budowlę całego założenia stanowi konsekrowana w 1609 roku cerkiew Zesłania Ducha Świętego. Pod względem architektonicznym bardzo różni się od innych bukowińskich budowli sakralnych. Kościół ten charakteryzuje się nie wyjątkową strzelistością swej sylwetki. Przy szerokości niespełna 9 metrów jego wieża wznosi się na przeszło 40 metrów. Oprócz oryginalnej bryły uwagę zwraca bogata ornamentyka sztukaterii ścian zewnętrznych. Na terenie monastyru znajduje się także niewielkie muzeum w którym zobaczyć można liczne dzieła artystów z miejscowej szkoły kaligrafów i miniaturzystów.