Zbaraż to miasto w zachodniej części Ukrainy, położone w dolinie rzeki Gniezny (dopływ Seretu). Jednym z ciekawszych zabytków jest tu górujący nad miastem renesansowy zamek. Budowla ta wzniesiona został na początku XVII wieku w pobliżu dawnej drewnianej warowni zniszczonej w czasie ataków tatarskich. Za budowę nowej twierdzy odpowiedzialny był polski szlachcic - Jerzy Zbaraski herbu Korybut. Głównym projektantem zaś, został zaś słynny włoski architekt Vincenzo Scamozzi. Po bezpotomnej śmierci Jerzego Zbaraskiego, zamek wraz ze okolicznymi włościami przeszedł w posiadanie koniuszego wielkiego koronnego księcia Janusza Wiśniowieckiego, a potem jego syna, Dymitra. Wiśniowieccy rozbudowali i umocnili zamek. W 1648 roku w czasie powstania kozackiego przeciwko Rzeczypospolitej zamek oblegany był przez wojska hetmana Bohdana Chmielnickiego. Warownia oblegana była przez prawie siedem tygodni. W 1675 roku twierdza wraz miastem została zdobyta i spalona przez Turków. Zaraz po tym wydarzeniu Dymitr polecił odbudować miasto jak i zamek. W XVIII wieku zamek były dwukrotnie zdobywany i niszczony przez Rosjan. Po rozbiorze Polski w 1772 roku Zbaraż znalazł się w granicach zaboru austriackiego. Na przełomie XVIII i XIX ówczesny właściciel twierdzy Wincenty Potocki polecił przebudować ją na swoją rezydencję. Po jego śmierci warownia została opuszczona i stopniowo zaczęła popadać w ruinę. W czasie I wojny światowej stacjonujące tu wojska rosyjskie dokonały kolejnych spustoszeń. Obecnie częściowo odbudowany i odrestaurowany zamek udostępniony jest dla zwiedzających. W jednym z jego skrzydeł urządzona została restauracja.
