Castel Gandolfo to niewielka miejscowość we Włoszech, położona w kraterze wygasłego wulkanu w pobliżu jeziora Albano, około 25 km w kierunku południowo-wschodnim od centrum Rzymu. Wioska położona jest pośród malowniczych Wzgórz Albańskich. Castel Gandolfo razem z Frascati, Lanuvio, Grottaferrata, Albano, Marino i kilkoma mniejszymi miejscowościami tworzy historyczny i geograficzny obszar dawnych Zamków Rzymskich (Castelli Romani). Przypuszcza się, że Castel Gandolfo leży na miejscu legendarnego starożytnego miasta Alba Longa zburzonego przez króla Rzymu Tullusa Hostiliusza. W pierwszej połowie XVII wieku na polecenie papieża Urbana VIII w miejscu dawnego zamku należącego do rodu Gandolfich wzniesiony został niewielki Pałac Papieski. W kolejnych wiekach rezydencja była sukcesywnie przebudowywana i powiększana. Obecnie cały kompleks składa się z Pałacu Papieskiego, XVII wiecznego Kościoła Tommaso di Villanova, Willi Barberini oraz Obserwatorium Astronomicznego. Całość otoczona jest przeszło 50 hektarowymi ogrodami. W latach 1846-1878 z inicjatywy Piusa IX prywatna kaplica papieska została ozdobiona dwoma freskami nawiązującymi od historii Polski. Są to: Obrona Jasnej Góry i Cud nad Wisłą. W kaplicy umieszczona została także kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej. Po traktatach laterańskich jakie miały miejsce w 1929 roku Castel Gandolfo zostało uznane za eksterytorialną własność Watykanu. Miasto rozkwitło po drugiej wojnie światowej. Głownie w czasie pontyfikatów Piusa XII i Jana Pawła II. Polski papież organizował tu liczne sympozja na które oprócz duchownych przybywali także osoby świeckie. Obecnie miasto znane jest głównie jako letnia rezydencja papieży.