Zamek Krzyżacki w Ostródzie

Ostróda to miasto w północnej Polsce, położone nad Jeziorem Drwęckim i rzeką Drwęcą. Jednym z jego ciekawszych zabytków jest usytuowany w samym sercu miasta nad brzegiem jeziora średniowieczny gotycki zamek krzyżacki. Pierwotna drewniano-ziemna warownia w Ostródzie wzniesiona została prawdopodobnie już w połowie XIII wieku, a najstarsze wzmianki historyczne o zamku pochodzą dopiero z około 1300 roku. Twierdza została usytuowana została w strategicznym miejscu na wyspie, otoczonej wodami jeziora Drwęckiego i Drwęcy. W latach 1349-1370 z inicjatywny ówczesnego komtura ostródzkiego Güntera von Hohensteina drewniana twierdza została zastąpiona murowanym zamkiem. Cechą charakterystyczną nowej budowli było brak wież obronnych, które w owym czasie stanowiły nieodłączny element krzyżackich twierdz. Prace budowlane trwały stosunkowo długo i zostały przerwane litewskim najazdem księcia Kiejstuta w 1381 roku. Wtedy to wojska litewskie zrównały doszczętnie warownię z ziemią. Zagrożenie ze strony Polski jakie nasiliło się na początku XV wieku spowodowało, że w latach 1407-1410 warownia została odbudowana. Dodatkowo zamek został otoczony potężnym murem obronnym oraz fosą. Do twierdzy wjeżdżało się od strony zachodniej przez zwodzony most, następnie przez podwójną bramę wjazdową ostro sklepioną z bloków granitowych. Podzamcze pełniło funkcję ośrodka przemysłowo-usługowego, z browarem, młynem, kuźnią i zakładami rzemieślniczymi. Niestety po przegranej bitwie pod Grunwaldem, w 1410 roku zamek ostródzki zajęty został przez wojska polskie. Po bitwie w jego murach złożono tymczasowo ciała poległych dostojników krzyżackich: Wielkiego Mistrza Ulryka von Jungingena i komtura Ostródy Gamratha von Pinzenaua. Po zwycięstwie polskim w wojnie trzynastoletniej z Krzyżakami Ostróda znajdowała się w granicach Prus Zakonnych. Wtedy to Prusy poddano sekularyzacji, a sam zamek gruntownie przebudowano i utworzono starostwo. Kres świetności warowni nastał w XVII kiedy to w czasie wojen szwedzkich została ona dotkliwie zniszczona. Całości zniszczenia dokonał zaś pożar jaki nawiedził miasto oraz zamek w 1788 roku. W 1807 roku na zamku w Ostródzie zatrzymał się sam cesarz Napoleon Bonaparte. Przebywał tu od 21 lutego do 1 kwietnia 1807 roku, a po wygranej przez niego bitwie pod Pruską Iławką powołał w ostródzkim zamku główną kwaterę wojsk francuskich. W kolejnych latach warownia była poddawana licznym przebudowom. Budowla zamieszkiwana była, aż do końca II wojny światowej, kiedy to wraz z miastem została praktycznie doszczętnie zniszczona. Pierwsze prace konserwatorskie przeprowadzono tu dopiero w latach siedemdziesiątych XX wieku. Obecnie w pełni odbudowanym zamku mieści się centrum kultury, galeria, biblioteka oraz muzeum.