Durham to zabytkowe miasto w północno-wschodniej Anglii, położone nad rzekami Wear i Browney. Nazwa miasta oznacza wzgórze na wyspie i pochodzi od starożytnych angielskich słów dun (wzgórze) i holmr (wyspa). Jego początki sięgają przełomu IX i X wieku, kiedy w obawie przed coraz częstszymi najazdami wikingów w miejsce dzisiejszego miasta przybyli mnisi z wyspy Lindisfarne (zwanej także Holt Island). Wkrótce potem rozpoczęli oni budowę klasztoru oraz katedry jako miejsca pochówku i schronienia ciała św. Cuthbert'a z Lindisfarne. Pierwsze sanktuarium jakie wzniesiono dla zmarłego biskupa, było drewnianym kościołem. Kolejny, tym razem kamienny, wybudowano na skalistym wzgórzu otoczonym z trzech stron ciasnym zakolem rzeki Wear. W 1066 okoliczne tereny wraz ze świątynią zostały podbite i zajęte przez Normanów, którzy wznieśli tu obecną katedrę a także rozpoczęli budowę zamku.
Zwiedzanie
Najcenniejszym zabytkiem Durham jest górująca nad miastem majestatyczna romańska katedra. Jej dwie wieże oraz potężna rozeta nad wejściem przez wieki budziły zachwyt oraz respekt przybywających tu pielgrzymów. Obecnie świątynia stanowi jedyny w pełni zachowany w całej Anglii w niemal niezmienionej formie kościół wzniesiony przez normańskich budowniczych. Nieopodal katedry znajduje się wybudowany w XI wieku otoczony z trzech stron rzeką Wear zamek. W przeszłości twierdza stanowiła siedzibę biskupów Durham. W XIV wieku biskup Anthony Bak dobudował do zamku imponującą salę rycerską zwaną Great Hall. Ma ona 14 metrów wysokości i przeszło 30 metrów długości. Od 1840 roku warownia stanowi własność Uniwersytetu w Durham, a w jej murach znajduje się akademik w którym mieszka około setki studentów. Durham to także zabytkowe średniowieczne stare miasto z licznymi mostkami poprzerzucanymi nad rzeką Wear. W 1986 roku katedrę i zamek w Durham wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
