Opactwo św. Floriana (Stift Sankt Florian)

St. Florian (Św. Florian) to niewielka miejscowość w Górnej Austrii, położona w odległości około 15 km na południe od Linzu. Najcenniejszym zabytkiem i zarazem główną atrakcją turystyczną jest tu jeden z największych barokowych klasztorów Górnej Austrii (Oberösterreich). Patronem opactwa jest urodzony w czasach rzymskich w miejscowości Zeiselmauer męczennik i święty katolicki, prześladowany i w końcu stracony w Lorch (utopiony w Anizie) - Florian z Lauriacum. Po śmierci jego ciało odnalazła i pochowała bogobojna wdowa Waleria, a w 1071 roku nad jego grobem benedyktyni założyli klasztor. Św. Florian znany był z tego, że oprócz dowodzenia rzymskimi legionami w czasach cesarza Dioklecjana pełnił także funkcję strażaka. Jedna z legend opowiada, że pewnego razu uratował on całą wioskę przed pożarem zużywając zaledwie jedno wiadro wody. Tak na prawdę należy kojarzyć go raczej z ogniem wiary, jaki krzewił pośród ówczesnych chrześcijan. W późniejszym czasie klasztor przejęli Augustynianie którzy zamieszkują w nim do dziś. W 1184 roku relikwie Floriana trafiły do Rzymu a potem w dobie chrystianizacji wschodniej Europy zostały przeniesione do Krakowa. W 1436 roku św. Florian został jednym z głównych patronów Polski. Przez kolejne stulecia opactwo wielokrotnie zabiegało o odzyskanie relikwii. Dopiero w 1736 roku biskup krakowski Jan Aleksander Lipski zdecydował się odstąpić część krakowskich relikwii klasztorowi Św. Floriana. Swój obecny barokowy wygląd klasztor uzyskał podczas ostatniej większej przebudowy jaka została dokonana w drugiej połowie XVII wieku. Głównym projektantem nowej świątyni został włoski malarz i architekt Carlo Carlone. Obecnie w pełni odrestaurowany kompleks klasztorny udostępniony jest dla odwiedzających.