Bazylika w Krzeszowie

Krzeszów to niewielkie miasteczko w południowo-zachodniej Polsce (Sudety), położone nad rzeką Zadrną, około 5 km w kierunku południowym od Kamiennej Góry. Jednym z ciekawszych zabytków jest tu wybudowana w latach 1728-1735 i należąca do opactwa Cystersów okazała barokowa Bazylika Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Świątynia ta ma przeszło 85 metrów długości, i blisko 36 metrów szerokości, jej okazałe wieże wznoszą się na wysokość 70 metrów. Historia opactwa w Krzeszowie sięga połowy XIII wieku, kiedy to księżna Anna Przemyślidka (wdowa po Henryku Pobożnym) przekazała okoliczne tereny pochodzącym z Opatowa ojcom benedyktynom. Gdy opuścili oni Krzeszów w 1289 roku klasztor przeszedł w ręce barci cystersów. To właśnie w czasie ich rządów opactwo przeżywało swój największy duchowy rozwój. W pierwszej połowie XVIII wieku dawne obiekty klasztorne zostały zburzone i przystąpiono do budowy nowego kompleksu. Powstał wówczas jeden najpiękniejszych i najcenniejszych barokowych kompleksów sakralnych jakie spotkać można na terenie Dolnego Śląska. Oprócz bazyliki w skład całego kompleksu klasztornego wchodzą także m in. wzniesiony w drugiej połowie XVII wieku pomocniczy kościół św. Józefa Oblata, ogród klasztorny, Dom Gościnny, Droga Krzyżowa oraz zabudowania gospodarcze. W 1998 roku świątynia w Krzeszowie została podniesiona do godności Bazyliki Mniejszej przez papieża Jana Pawła II.

Cudowna Ikona Matki Bożej Łaskawej

W świątyni znajduje się cudowny obraz Bogurodzicy, której kult sięga zamierzchłych czasów średniowiecznych. Ikona pochodzi prawdopodobnie z XIII wieku, co czyni ją jednym z najstarszych obrazów maryjnych w Polsce. Jest ona o 200 lat starsza słynnej od Matki Boskiej Częstochowskiej. Obraz namalowany został na drewnianej desce o wymiarach 60 x 37 cm i przedstawia Maryję z dzieciątkiem na prawym ramieniu.