Monasterio de Sant Pere de Rodes to dawny klasztor benedyktynów w północno-wschodniej Hiszpanii, położony na malowniczym zboczu góry Verdera w pobliżu miasteczka portowego Puerto de la Selva. Jego początki sięgają drugiej połowy IX wieku, kiedy to wzniesione zostało tu opactwo. Przypuszcza się jednak, że powstało ono w miejscu starej, pochodzącej z VI wieku n.e. kaplicy, której głównym fundatorem był papież Bonifacy IV (550-615). Świątynia ta powstała w miejscu w którym uciekający przed barbarzyńcami święci mnisi schronili relikwie św. Piotra Apostoła. Swój obecny romański kształt klasztor uzyskał w czasie gruntownej przebudowy jaka przeprowadzona została w XII wieku. W okresie średniowieczna miejsce to stanowiło ważny ośrodek kultu i cel licznych pielgrzymek. W pobliżu opactwa wybudowany został także zamek Castillo de Verdera (obecnie w ruinie), który zapewniał ochronę świątyni. Praktycznie do XVII wieku świątynia zamieszkana była przez benedyktynów, kiedy to targani licznymi najazdami i grabieżami najazdach i grabieżach mnisi zdecydowali się na opuszczenie klasztoru i przeniesienie się do pobliskiego Figueres. Od tego czasu zaniedbana i opuszczona budowla zaczęła popadać w coraz to większą ruinę. Części zabudowań klasztornych została rozebrana przez miejscową ludność szukającą budulca do swych domów. Obecnie częściowo odrestaurowane i zabezpieczone ruiny klasztoru udostępnione są dla zwiedzających i stanowią jedną z ciekawszych atrakcji katalońskiego Parku Narodowego Cap de Creus. W skład całego kompleksu sakralnego wchodzą m.in. konsekrowany w pierwszej połowie XII wieku romański kościół, pochodząca z przełomu XII i XIII wieku wieża obronna oraz dzwonnica.