Ruiny katedry św. Andrzeja (St Andrews Cathedral)

St Andrews to niewielkie miasteczko w południowo-wschodniej Szkocji, położone nad Morzem Północnym (hrabstwo Fife). Jednym z jego ciekawszych zabytków są usytuowane nad brzegiem morza ruiny monumentalnej gotyckiej katedry pw. św. Andrzeja. Jej budowa rozpoczęta została w drugiej połowie XII wieku i trwała przeszło 150 lat. Uroczysta konsekracja miała miejsce w 1318 roku i odbyła się w obecności ówczesnego króla Szkocji, Roberta de Brucea. W drugiej połowie XIV wieku świątynia została częściowo strawiona przez pożar, a w 1409 roku w czasie szalejącej burzy zawaliła się nawa południowa. Odbudowa katedry trwała do połowy XV wieku. Kres świetności świątyni nastąpił w czasie reformacji, kiedy to została splądrowana i doszczętnie zniszczona po płomiennym kazaniu szkockiego reformatora Johna Knoxa. Przez kolejne stulecia mury katedry bardzo często służyły ludności za miejsce do pozyskiwania taniego budulca do wznoszenia swoich domostw. Z tej niegdyś potężnej świątyni do czasów obecnych zachowały się jedynie fragmenty murów, wschodni kraniec z dwoma wieżycami, oraz 33 metrowa wieża św. Regulusa. O imponujących rozmiarach budowli świadczy fakt, że w swoim najdłuższym miejscu katedra miała przeszło 100 metrów długości. Odwiedzając St Andrews watro także odwiedzić, znajdujące się w pobliżu katedry ruiny średniowiecznej twierdzy. Warownia ta usytuowana została na nadmorskim malowniczym skalistym cyplu i stanowiła własność biskupów i arcybiskupów.