Chorin to niewielka miejscowość we wschodnich Niemczech, położona około 20 km od granicy z Polską na Odrze. Jednym z ciekawszych zabytków jest tu usytuowany w pobliżu miasteczka i należący niegdyś do zakonu cystersów średniowieczny zespół klasztorny. Jego początki sięgają przełomu XII i XIII wieku, kiedy to margrabia brandenburski Otton I polecił założyć tu opactwo. Świątynia powstała przy jeziorze Parsteiner See, na malowniczym półwyspie Pelichtzwerden. Jednak ze względu na wylewy wód jeziora mnisi postanowili przenieść swoją siedzibę w inne miejsce. Wybór padł na okolice jeziora Choriner See (obecnie Amtsee). Budowa nowego klasztoru trwała, aż do 1334 roku, kiedy to został poświęcony główny ołtarz w kościele klasztornym. W XIV wieku klasztor przeżywał czasy swojej największej świetności. Trwało to do czasu reformacji kiedy to świątynia utraciła swoje znaczenie (nastąpiła jego sekularyzacja w 1542 roku). Ostatecznie klasztor został opuszczony przez mnichów. Jakiś czas później w zabudowaniach świątyni utworzony został gościniec, który funkcjonował tu aż do wybuchu wojny trzydziestoletniej (1618-1648). Wtedy to w w wyniku działań zbrojnych budowla została dotkliwie uszkodzona. Pierwsze prace konserwatorskie pod kierownictwem niemieckiego architekta Karola Fryderyka Schinkela przeprowadzone zostały dopiero na początku XIX wieku. Obecnie częściowo odrestaurowane opactwo stanowi miejsce wielu wydarzeń artystycznych i kulturalnych. Odbywają się tu m.in. koncerty muzyki dawnej w ramach Choryńskiego Lata Muzycznego (Choriner Muskisommer). Z uwago na niezwykłe bogactwo średniowiecznych form architektonicznych klasztor zaliczany jest do najcenniejszych przykładów gotyku ceglanego.