Rozległe ruiny Pałacu w Knossos znajdujące się około 5 km na południe od Iraklionu odkryte zostały w 1899 roku podczas prac wykopaliskowych prowadzonych na Krecie przez brytyjskiego archeologa Sir Arthura Evansa. Budowla ta pochodzi z okresu kultury minojskiej i wybudowana została około 2000-1400 roku p.n.e. Jest to największy zachowany pałac pochodzący z okresu minojskiego. Rozległy pałac w czasach swojej świetności miał około 1300 pomieszczeń, w których przebywało nawet do 12 tysięcy ludzi. Był on także jednym z największych i najwspanialszych pałaców minojskich. Budowla posiadała cztery oddzielne wejścia, które stanowiły odrębne główne bramy znajdujące się na każdym z boków pałacu. Z pałacem związany jest jeden z najbardziej znanych mitów greckich opowiadający o Minotaurze (człowiek z głową byka), który zamknięty został przez króla Krety Minosa w zaprojektowanym przez Dedala Labiryncie. Ów labirynt miał znajdować się właśnie pod pałacem w Knossos. Cześć pałacu została zrekonstruowana przez Evansa a przeprowadzone przez niego prace z użyciem współczesnych materiałów wzbudziły wśród archeologów wiele kontrowersji. We wnętrzach pałacu podziwiać możemy m.in. liczne wielobarwne freski przedstawiające Kreteńczyków, a także słynną scenę z udziałem byka, w której jedna z trzech przedstawionych postaci wykonuje salto nad szarżującym zwierzęciem. Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów pałacu są czerwone kolumny, które oryginalnie wykonane było z cyprysowego pnia. Obecnie ruiny pałacu stanowią jedną z największych atrakcji Krety i udostępnione są dla zwiedzających.
