Saharna to niewielka wioska we wschodniej Mołdawii, położona w niezwykle wąskim i głębokim wąwozie nad brzegiem malowniczego górskiego strumienia. Tym co przyciąga tu wielu turystów jest uważany za jednej z najpiękniejszych w całej Mołdawii zespołów monastycznych. Historia świątyni sięga drugiej połowy XVIII wieku, kiedy to przybyły z Rosji mnich Bartholomew Bandyhanda, odkrył tu opuszczona XV wieczną pustelnię i postanowił wraz z kilkoma mnichami zakonnymi ją zasiedlić. Z wydarzeniem tym związanych jest wiele miejscowych podań i legend. Jedna z nich opowiada jakoby powstanie klasztoru związane było z cudownym wydarzeniem jakie przydarzyło się mnichowi. Mianowicie, ujrzał on pośród skał rozpromieniony wizerunek Błogosławionej Matki Dziewicy. Po dokładnym zbadaniu zjawiska odkrył w miejscu zdarzenia odcisk niewielkiej stopy. Uznał go za znak świętości i wybudował w tym miejscu pustelnię, która w kolejnych wiekach została przekształcona w rozległy klasztor. W latach 1818-1863 dawne zabudowania klasztorne (letnia i zimowa cerkiew) zostały zastąpione solidną murowaną konstrukcją. Całość zaś otoczona została licznymi sadami oraz winnicami. Mnisi zajmowali się także produkcją ceramiki i kształceniem (w monastyrze przez jakiś czas funkcjonowała szkoła agronomiczna). Kres świetności świątyni nastał z nadejściem komunizmu, kiedy to Saharna przekształcona została w szpital. Mnisi powrócili tu dopiero po upadku komunizmu w 1990 roku. Obecnie klasztor udostępniony jest dla zwiedzających. W skład całego założenia wchodzą m in. cerkiew letnia św. Trójcy (Sf. Treime), cerkiew zimowa Zaśnięcia Matki Boskiej (Adormirea Maicii Domnului), refektarz wraz z kuchnią i piekarnią oraz cele mnichów. Cały kompleks podziwiać można z pobliskiego wzgórza na którym znajduje się niewielka kapliczka Matki Boskiej. Odwiedzając monastyr warto także wybrać się do znajdującego się w pobliskim lasku świętego źródełka (Sf. Izvor), którego woda posiada rzekomo lecznicze właściwości.