Carnuntum to starożytne stanowisko archeologiczne we wschodniej Austrii, położone nad Dunajem w pobliżu słowackiej granicy. Znajdują się tu zachowane w dobrym stanie ruiny dawnego obozu rzymskiego. Osada ta stanowiła ważny punkt na trasie słynnego szlaku bursztynowego i wchodziła w skład ówczesnych nadgranicznych rzymskich umocnień (Limes Romanum) chroniących Cesarstwo przed atakami ze strony ludów barbarzyńskich. W okresie swojej największej świetności Carnuntum zamieszkiwane było przez blisko 40 tysięcy osób i pełniło rolę stolicy rzymskiej prowincji Panonia (później Panonia Górna). Przy obozie wojskowym istniała także rozległa osada w cywilna której mieszkały całe rodziny żołnierzy. Z myślą o nich wybudowano tu także mieszczący blisko 7 tysięcy osób amfiteatr. W czasie wojen markomańskich (wojny toczone przez Rzym w latach 166-180 z ludami germańskimi) stacjonowały tu wojska cesarza rzymskiego Marka Aureliusza (121-180), a w 308 roku odbyło się tu słynne spotkanie trzech cesarzy - Dioklecjana, Maksymiana i Galeriusa, na którym omawiano przyszłe losy imperium. Coraz częstsze najazdy ludów barbarzyńskich spowodowały, że w IV wieku stolicę Panoni przeniesiono z Carnuntum niedalekiej Vindobony (obecny Wiedeń). Wydarzenie to zapoczątkowało powolny upadek miasta, które istniało jeszcze do IX wieku. Wtedy to osłabione i położone na uboczu zostało najechane i ostatecznie zniszczone przez Madziarów. Pierwsze prace wykopaliskowe przeprowadzone zostały tu dopiero w drugiej połowie XIX wieku. Obecnie Carnuntum to największe rzymskie stanowisko archeologiczne w Europie Środkowej. Przypomina ono o dawnej potędze Cesarstwa. Na terenie ruin znajduje się Park Archeologiczny w którym obejrzeć można m in. rozległe termy, amfiteatr oraz liczne rekonstrukcje dawnych budynków (w tym między innymi Dom Lucjusza). W pobliżu osady (w małej miejscowości Bad Deutsch-Altenburg) znajduje się także muzeum, w którym zgromadzone zostały pochodzące z wykopalisk cenne artefakty.
