Nowogród Wielki to zabytkowe miasto w północno-zachodniej Rosji, położone nad rzeką Wołchow około 150 km w kierunku południowo-wschodnim od Sankt Petersburga. Założone zostało prawdopodobnie już w okresie wczesnego średniowiecza przez wschodniosłowiańskie plemię Słowienów. W 862 roku kniaź Ruryk (protoplasta rodu Rurykowiczów) założył tu swoja stolicę. Wydarzenie to uznawane jest obecnie za początek historii Rosji. W 1236 roku księciem Nowogrodu został wywodzący się z rodu Rurykowiczów i późniejszy święty prawosławny Aleksander Newski. To właśnie on w 1240 pokonał Szwedów nad Newą, a później odniósł słynne zwycięstwo nad wojskami zakonu kawalerów mieczowych na zamarzniętym jeziorze Pejpus (tzw. bitwa na lodzie) zatrzymując ich ekspansję na ziemie ruskie. W połowie XV wieku Nowogród Wielki został zdobyty przez wojska księcia Iwana III Srogiego i wcielony do Wielkiego Księstwa Moskiewskiego. Do XVIII wieku Nowogród był jednym z największych i najważniejszych ośrodków miejskich i handlowym na terenie Rosji. Swoje znaczenie utracił na rzecz nowo powstałego Sankt Petersburga.
Zwiedzanie
Najcenniejszym zabytkiem Nowogrodu jest okazały Kreml wraz z XI wiecznym pięcionawowym Soborem św. Sofii. Odwiedzając miasto warto także zobaczyć XII wieczny sobór Nikoło-Dworiszczienskij, wzniesiony w 1862 roku pomnik tysiąclecia Rosji, Pałac Granowitaja Pałata, upamiętniający zwycięstwo ZSRR nad faszyzmem Pomnik Zwycięstwa oraz znajdujący się na przedmieściach miasta Monaster Jurjew. W 1992 roku historyczna zabudowa Nowogrodu Wielkiego została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.