Nidzica (dawniej Neidenburg) to niewielkie miasto w północnej Polsce (województwo warmińsko-mazurskie), położone na Pojezierzu Mazurskim nad rzeką Nidą. Jednym z ciekawszych zabytków jest tu górujący nad miastem okazały zamek krzyżacki. Warownia wzniesiona została w drugiej połowie XIV wieku w miejscu dawnej drewniano-ziemnej krzyżackiej twierdzy. Głównym inicjatorem budowy nowego (murowanego zamku) był ówczesny wielki mistrz Zakonu Szpitala Najświętszej Maryi Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie Winrych von Kniprode (1310-1382). W owym czasie warownia stanowiła jeden z najważniejszych strategicznych punktów w krzyżackim systemie obronnym. Otoczony murami oraz mokradłami zamek, był swoistą tarczą obronną na południową stronę państwa zakonnego. Chronił on głównie okoliczne wsie założone przez zakon w okolicach Dąbrówna, Olsztynka i Działdowa przez odwetowymi najazdami Litwinów oraz zabezpieczał alternatywny szlak wiodący z Mazowsza do Malborka. Na początku XV wieku Zamek w Nidzicy przeszedł w ręce krzyżackiego prokuratora a w 1410 roku w czasie słynnej Bitwy Pod Grunwaldem warownia praktycznie bez walki została przejęta przez wojsko polskie. Oddana zakonowi, ponownie została zdobyta, tym razem przez armię Władysława Jagiełły w 1414 roku. Kolejny trudny okres dla zamku nastał w XVII wieku, kiedy to w czasie potopu szwedzkiego był on oblegany przez wojska szwedzkie a później tatarskie. W pierwszej połowie XVIII wieku w czasie wojen napoleońskich w warowni stacjonowały oddziały francuskie, które urządziły sobie tu wojskowy lazaret. Od całkowitego zniszczenia, zamek uratował ówczesny radca sądowy Ferdynand Tymoteusz Gregorovius tworząc tu siedzibę sądu oraz inicjując plan jego odbudowy. Podczas II wojny światowej w 1945 roku zamek został doszczętnie zniszczony przez wkraczającą do miasta Armię Czerwoną. Odbudowany po wojnie został udostępniony dla zwiedzających a w jego murach urządzono muzeum oraz hotel z restauracją (Hotel Gregorovius).
