Siewierz to miasto w południowej Polsce, położone nad Czarną Przemszą. Jednym z ciekawszych zabytków są tu malownicze ruiny dawnego zamku. Jego historia sięga pierwszej połowy XII wieku, kiedy to w pobliżu miejsca gdzie stoi obecnie warownia znajdował się drewniano-ziemny gród warowny. W XIII wieku został on doszczętnie splądrowany i spalony przez Tatarów. Na początku XIV wieku wzniesiony został kolejny zamek, który usytuowany został pośród (osuszonych w XIX wieku) rozlewisk Czarnej Przemszy. Do 1443 roku zamek ten stanowił własność książąt śląskich, kiedy to ówczesny książę cieszyński Władysław odsprzedał go wraz całym księstwem siewierskim biskupowi krakowskiemu - Zbigniewowi Oleśnickiemu. Na przestrzeni kolejnych wieków biskupi przebudowywali wielokrotnie zamek nadając mu ostatecznie kształt renesansowej rezydencji. Podczas potopu szwedzkiego na zamku przebywały oddziały hetmana Stefana Czarnieckiego, co skłoniło Szwedów do przeprowadzenia ataku na warownię i jej zajęcia. Po wojnach szwedzkich zamek został odbudowany. W późniejszym okresie służył on jeszcze biskupom. Ostatecznie pod koniec XVIII wieku warowania została ostatecznie opuszczona i od tego czasu zaczęła popadać stopniowo w coraz większą ruinę. Pierwsze prace konserwatorskie na zamku przeprowadzone zostały dopiero w latach pięćdziesiątych XX wieku i trwają (z przerwami) do czasów obecnych. Ostatnio zrekonstruowano prowadzący do zamku most zwodzony a na wieży utworzono platformę widokową.
