Piran to zabytkowe miasto w południowo-zachodniej Słowenii, położone na długim skalistym cyplu nad brzegiem Morza Adriatyckiego. Jego historia sięga czasów starożytnych, kiedy to w II wieku p.n.e okoliczne tereny zostały podbite i wcielone do Cesarstwa Rzymskiego. Po upadku Imperium miasto dostało się pod panowanie Słowian. Praktycznie do końca XIII wieku Piran znajdował się pod władzą patriarchatu Akwilei, kiedy to wraz z pobliskim Koprem i Izolą dostał się we władanie Wenecjan. Wtedy też głównie za sprawą handlu solą rozpoczął się jeden z największych okresów świetności miasta. Na przełomie XV i XVI wieku Piran (włoskie Pirano) otoczony został potężnym systemem fortyfikacji, który miał chronić miasto przed tureckimi najazdami. W tym okresie powstało także większość zabudowy miejskiej, która zachowała się po dziś dzień swoim wyglądem przypomina włoską Wenecję. Do połowy XX wieku miasto należało do Włoch o zamieszkiwane było głównie przez ludność włoską. W 1954 roku na mocy porozumienia międzynarodowego Piran został przejęty przez Jugosławię (obecnie Słowenia). Spowodowało to masowy odpływ ludności do pobliskiego Triestu. Obecnie Piran to jeden najpiękniejszych i najchętniej odwiedzanych słoweńskich nadmorskich kurortów. W sezonie letnim miejscowe plaże są wręcz oblegane wręcz turystów. Warto także przespacerować się po malowniczych i krętych uliczkach starego miasta i obejrzeć zabytki przypominające o wielowiekowej i burzliwej historii Piranu.
Zwiedzanie
Serce najstarszej części Piranu stanowi otoczony malowniczymi kamienicami owalny plac Tartinijev trg. Do końca XIX wieku pełnił on funkcję miejscowego portu, kiedy to po zasypaniu części basenu portowego przekształcony został w reprezentacyjny deptak miejski. W jego centralnym punkcie znajduje się wzniesiony w 1892 roku pomnik urodzonego w Piranie sławnego włoskiego skrzypka i kompozytora epoki baroku Giuseppe Tartiniego (1692-1770). Pozostałe ważne zabytki miasta to m.in. wybudowany w latach 1877-1879 monumentalny Ratusz, górujący nad Piranem XVi wieczny kościół św. Jerzego, XIV wieczny klasztor Franciszkanów, XIII wieczny kościół św. Piotra, XVII wieczny Pałac Gabrieli, barokowy kościół Matki Boskiej Pocieszenia, XVII wieczny kościół św. Rocha oraz dwie bramy miejskie (Dolphina i św. Jerzego). Na samym krańcu skalnego cyplu, znajduje się niewielka latarnia morska oraz wieża należąca do kościoła św. Klemensa.
