Tara to legendarne irlandzkie wzgórze (197 metrów n.p.m.) i zarazem starożytny kompleks archeologiczny w hrabstwie Meath, położony około 35 km w kierunku północnym od Dublina. W I wieku n.e. miejsce to stanowiło centrum religijne i polityczne Irlandii. Znajdowała się tu także główna siedziba i miejsce spotkań arcykrólów z dynastii O'Neil z kapłanami w celu omawiania aktualnej sytuacji w kraju. Panowali oni na tych terenach aż do przybycia osadników z Brytanii. Wzgórze Tara funkcjonuje także jako siedziba bogów w wielu irlandzkich mitach i legendach. Niestety z okresu największej świetności Tary do czasów obecnych nie zachowało się zbyt wiele. Odwiedzający mogą obejrzeć tu jedynie relikty dawnych grodów królewskich, niewielki kościół, Kurhan Zakładników (z komorą grobową) oraz Kamień Przeznaczenia. Po niegdysiejszych budowlach pozostały jedynie wypukłości w terenie, które dzięki swoim kształtom i zapiskom historycznym pozwalają stwierdzić jakie spełniały funkcje. Były to m in. Sala Tronowa, upamiętniający wczesnośredniowieczne synody kościelne - Gród Synodów, Dom Cormaca (jeden z najsłynniejszych starożytnych władców Irlandii) czy Sala Biesiadna. Da Irlandczyków jest miejsce symboliczne i zarazem jeden z ważniejszych pomników historii ich narodu. W 1843 roku wybitny irlandzki polityk i przywódca narodowy - Daniel O'Connell wybrał wzgórze do jednego ze swoich politycznych wieców na którym protestował przeciwko brytyjskim ustawom zbożowym. Udało mu się wtedy zgromadzić na wzgórzu setki tysięcy osób z całego kraju.
