Paide (Biały Kamień) to niewielkie miasto w środkowej Estonii, położone nad rzeką Parnawą (Pärnu jõgi) w połowie drogi między Tallinem a Tartu. Jednym z jego najciekawszych zabytków są usytuowane w samym sercu miasta malownicze ruiny średniowiecznego zamku. Warownia ta wzniesiona została prawdopodobnie w połowie XIII wieku, a jej fundatorem był wywodzący się z inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego - mistrz Konrad von Mandern. Jakiś czas później wokół twierdzy zawiązała się niewielka osada, której w 1291 roku mistrz Holt I von Hahenbach nadał prawa miejskie. W 1602 roku w czasie wojny polsko-szwedzkiej zamek wraz z miastem zostały zdobyte przez wojska polskie pod dowództwem hetmana Jana Zamoyskiego. Polacy okupowali twierdzę przez blisko sześć kolejnych lat (do roku 1608). W czasie II wojny światowej w 1941 roku warownia została wysadzona w powietrze przez wycofujące się wojska radzieckie. Po wojnie, w 1993 roku (w 650 rocznicę wybuchu powstania estońskiego) zrekonstruowana została charakterystyczna ośmioboczna wieża (Pikk Hermann), którą udostępniono dla zwiedzających. Na jej szczycie znajduje się taras widokowy skąd rozpościera się przepiękna panorama całego miasta. Wieżę otaczają pozostałości średniowiecznego zamku stanowiące oprawę plenerowej galerii rzeźby.
