Krzemionki Opatowskie to rezerwat rezerwat archeologiczny, chroniący zespół neolitycznych kopalni krzemienia pasiastego, położony pomiędzy wsiami Sudół i Magonie w województwie świętokrzyskim. Kopalnie odkryte zostały w 1922 roku przez geologa Jana Samsonowicza. Zlokalizowano tu przeszło 2,7 tysięcy szybów połączonych siecią rozchodzących się promieniście chodników. Kopalnie krzemienia były eksploatowane od około 3900-1600 roku p.n.e. przez różne ludy zamieszkujące ówczesne tereny Gór Świętokrzyskich. Wydobywany w kopalniach krzemień służył głównie do produkcji siekier, używanych z kolei do karczowania lasów pod uprawę zbóż oraz obróbki drewna. Na ścianach chodników zachowały się nieliczne rysunki wykonane przy pomocy węgla drzewnego. Po okresie eksploatacji neolitycznej tereny krzemionek przez długi czas zarastał las. Dzięki temu ślady prahistorii nie zostały zniszczone. Dopiero w 1913 roku powstała wieś Krzemionki, nastąpił wyręb lasów, a następnie odkrycie wyrobisk górniczych. Obecnie kopalnie udostępnione są dla zwiedzających. Dla gości przygotowana jest trasa turystyczna o długości 465 metrów i w najgłębszym miejscu osiąga 11,5 metra. Umożliwia obejrzenie zarówno świetnie zachowanych wyrobisk pradziejowych kopalń krzemienia pasiastego, jak i zapoznanie się z geologią regionu. W 1993 roku zespół zabytkowych kopalń neolitycznych wpisany został na Światową Listę Dziedzictwa Przemysłowego IICCH.
