Podhorce to niewielka miejscowość w zachodniej Ukrainie, położona na stoku pasma górskiego Woroniaków, około 10 km w kierunku wschodnim od Oleska. Główną atrakcją turystyczna jest tu wybudowany w latach 1637-1641 zamek w stylu villa castello (rezydencja mieszkalna posiadająca cechy warownego zamku). Jego fundatorem był bogaty magnat kresowy i zarazem hetman wielki koronny Stanisław Koniecpolski herbu Pobóg (1591-1646). W 1648 i później w 1651 roku otoczony fosą i potężnymi fortyfikacjami z czterema bastionami zamek skutecznie odparł najazdy Kozackie. Po wygaśnięciu roku rodu Koniecpolskich w 1682 rezydencja w Podhorcach przeszła w ręce Jakuba Sobieskiego (ojca przyszłego króla Polski Jana III Sobieskiego). W drugiej dekadzie XVIII wieku Konstanty Sobieski odsprzedał zamek rodzinie Rzewuskich. Podczas zaborów, a później w trakcie I wojny światowej i wojny polsko-radzieckiej (1918-1920) rezydencja w Podhorcach była wielokrotnie grabiona i niszczona przez wojska moskiewskie. Mimo tego Rzewuskim udało się w nim urządzić prywatne muzeum z niezwykle ciekawą i bogatą kolekcja dzieł sztuki oraz pamiątek rodzinnych. Podczas II wojny światowej starano uratować się zbiory muzealne wywożąc ich część przez Rumunię, aż do Sao Paulo w Brazylii. Po wojnie w latach pięćdziesiątych XX wieku zamek został prawie doszczętnie strawiony przez pożar. Zawaliło się także wtedy część stropów pierwszej i drugiej kondygnacji. W 1997 roku ruiny przejęte zostały przez Lwowską Galerię Obrazów. Rozpoczęte zostały także pierwsze prace konserwatorskie, a w planach jest przywrócenie zamkowi jego dawnej świetności. Odwiedzając Podhorce warto także obejrzeć wybudowany na zamówienie Wacława Rzewuskiego w połowie XVIII wieku kościół św. Józefa i Podwyższenia Krzyża. Inspiracją do jego budowy była znajdującą się na obrzeżach Turynu słynna barokowa Bazylika de Superga.
