Sudak to miasto w południowo-wschodniej części Krymu, położone nad brzegiem Morza Czarnego. Jego najcenniejszym zabytkiem jest usytuowana na nadmorskich skalistych wzniesieniach monumentalna twierdza (Судакская крепость). Budowla wzniesiona została w latach 1371-1469 przez Genueńczyków i w owym czasie stanowiła jeden z ważniejszych elementów większego zespołu genueńskich fortyfikacji na południowym wybrzeżu Krymu, chroniących ich interesy w tym regionie. Teren pod budowę został wybrany ze względu na walory obronne miejsca (góry, morze). Cały kompleks wzniesiono został na planie rombu. Twierdza była dostępna praktycznie tylko od północnego wschodu, a i z tej strony Genueńczycy wybudowali głęboką fosę, oddzielającą mury od otaczających terenów, nad którą spuszczano most prowadzący do głównej bramy. Obok twierdzy w Kaffie (obecnie Teodozji) warownia w Sudak była najmocniejszym ogniwem całego systemu genueńskich fortyfikacji. Warownia została podbita i zajęta przez Turków osmańskich w 1475 roku. Był to ostatni bastion Genui na Krymie. Od tego czasu miasto wraz z twierdzą utraciło swoje znaczenie strategiczne oraz handlowe stając się małą prowincjonalną osadą . Dziś twierdza w Sudak stanowi jedną z najlepiej zachowanych fortec w basenie Morza Czarnego z czasów rozkwitu i ekspansji średniowiecznej Republiki Genueńskiej. Z tej imponującej fortecy do czasów obecnych zachowały się pozostałości murów obwodowych z 14 basztami, ruiny kościoła, meczet, pomieszczenia podziemne zwane cysternami oraz fundamenty domów. Każda z baszt miała swojego fundatora, co zostało uwiecznione kamiennymi płytami wmurowanymi w ściany poszczególnych budowli. Baszty były budowane na planie czworokąta z wyjątkiem jednej, okrągłej, o której sądzi się, że pochodzi z czasów bizantyjskich. Najwyższą część twierdzy stanowił tzw. Zamek Konsula.
