Dubno to niewielkie miasto w zachodniej części Ukrainiy, położone nad rzeką Ikwą (dorzecze Prypeci). Jednym z jego ciekawszych zabytków jest wzniesiony na początku XVI wieku przez Konstantego Ostrogskiego okazały zamek. Warownia usytuowana została na obrzeżach miasta na płaskim cyplu w dorzeczu rzeki Ikwy. W 1617 roku w murach zamku gościł jadący się na wyprawę moskiewską królewicz Władysław IV Waza (1595-1648). Na początku XVII wieku na polecenie Janusza Ostrogskiego lub Aleksandera Zasławskiego zamek został rozbudowany i dodatkowo ufortyfikowany. Powstała wtedy jedna z najpotężniejszych twierdz bastionowych typu nowo-włoskiego na Wołyniu. Połączone kurtyną dwa potężne bastiony miały za zadanie chronić zabudowania zamkowe oraz Dubno przed atakami od strony zachodniej. Pozostałe strony zamku chroniła rzeka Ikwa a całość otoczono murami obronnymi oraz fosą. Tak ufortyfikowana warownia skutecznie odparła w 1648 roku atak kozacki a później wojska moskiewskie. W drugiej połowie XVIII wieku zamek został przebudowany na polecenie nowych właścicieli - Lubomirskich w magnacką rezydencję. W związku z przeniesieniem po I rozbiorze Polski wielkich targów lwowskich do Dubna, nastał okres największego rozkwitu miasta. Do Dubna zaczęli zjeżdżać się kupcy z całej Rzeczypospolitej, a także i krajów ościennych a w 1781 roku na dubieńskim zamku dwukrotnie gościł sam król Stanisław August Poniatowski (1732-1798). Po II rozbiorze zamek znalazł się w zaborze rosyjskim. Zaniedbana wówczas warownia zaczęła stopniowo popadać w coraz to większą ruinę. Całości zniszczenia dopełniła I wojna światowa kiedy to warownia została obrócona w ruinę. W latach trzydziestych XX wieku rozpoczęła się odbudowa i renowacja zamku, którą przerwał wybuch II wojny światowej. Po wojnie w zrujnowanym budynku do lat dziewięćdziesiątych XX wieku stacjonowały wojska radzieckie. Obecnie częściowo odrestaurowane i zabezpieczone ruiny zamku udostępnione są dla zwiedzających. Odwiedzając Dubno warto także zobaczyć m.in. ufundowany przez księcia Janusza Ostrowskiego XVII wieczny Klasztor Bernardynów, cerkiew Przemienienia Pańskiego, XV wieczną Bramę Łucką, Klasztor karmelitanek trzewiczkowych, XVI wieczną synagogę oraz sobór św. Mikołaja.