Bachczysaraj to miasto na Ukrainie, położone na Krymie pośród malowniczych Gór Krymskich. Przez miasto przepływa rzeka Czuruksu, która oddziela starą zabytkową lewobrzeżną część miasta od nowej prawobrzeżnej. Bachczysaraj założony został na początku XV wieku w miejscu dawnej tatarskiej osady Eski-Jurt. Wcześniejsze rezydencje chanów w Sołchat i Czufut-Kale okazały się zbyt małe lub niemożliwe do rozbudowy, wybrano więc właśnie to miejsce na nową siedzibę Chanatu Krymskiego. Nowy pałac miał w swoim zamierzeniu stanowić prawdziwy raj na ziemi. Bakczysaraj w dosłownym tłumaczeniu z języka tatarskiego oznacza: pałac (saray) w sadzie (bagca). Wkrótce potem chan Adil-Sachib Gireja sprowadził tu licznych otomańskich, perskich i włoskich budowniczych, którzy wybudowali mu otoczoną ogrodami nową rezydencję. W czasach swojej największej świetności pałac stanowił główną siedzibę oraz centrum władzy Chanatu Krymskiego. W pierwszej połowie XVIII wieku znaczna część założenia pałacowego została strawiona przez pożar. Po tym tragicznym wydarzeniu dzięki staraniom chana Selameta II Gireja oraz jego następców część zabudowań została odbudowana. Po wcieleniu Bachczysaraju w 1783 roku do Rosji nastąpił kres świetności miasta i wkrótce stało się ono zwykłym typowym ośrodkiem kupiecko-rzemieślniczym. Sam pałac zaś został zaanektowany przez rodzinę carską i pozostawał niedostępny aż do początku XX wieku, kiedy to otwarte zostało tu pierwsze muzeum. Tuż przed wybuchem II wojny światowej zostały przeprowadzone pierwsze prace konserwatorskie przywracające pałacowi dawną świetność. Obecnie w skład otoczonego murami i zajmującego przeszło 4 hektary stanowiącego pamiątkę dawnej potęgi Chanatu Krymskiego kompleksu pałacowego wchodzą m in: XVIII wieczny Wielki Meczet Chański (Chan-Dżami), Pałac Właściwy, Cmentarz Chanów, Łaźnia Żółtej Piękności, sześć wewnętrznych dziedzińców, 14 fontann oraz dwa muzea: Archeologiczne i Historii Tatarów Krymskich.