Łuck to miasto w zachodniej Ukrainie, położone nad rzeką Styr (dopływ Prypeci). Jego początki sięgają drugiej połowy XI wieku, kiedy to znajdowała się tu niewielka osada. W 1073 roku została ona wcielona w skład księstwa włodzimierskiego Na początku XIV wieku Łuck został zajęty przez wojska ówczesnego księcia litewskiego Giedymina, który przekazał je wraz z całym Wołyniem swojemu najmłodszemu synowi Lubartowi (1312-1386). Wkrótce potem książę Lubart polecił wznieść w mieście murowaną warownię. W 1429 roku na zamku w Łucku miał miejsce trwający przeszło 3 miesiące zjazd monarchów europejskich, na który przybyli m.in. wielki książę litewski Witold, Władysław II Jagiełło, władca Niemiec Zygmunt Luksemburski, wielki książę moskiewski Wasyl II Wasylewicz, wielki mistrz zakonu krzyżackiego Russdorff, mistrz inflancki Cysse von Rutenberg oraz król duński Eryk VII. Głównym celem spotkania było obranie strategii obronnej przeciwko grożącej Europie inwazji ze strony Imperium Osmańskiego. W 1432 roku Łuck otrzymał prawa miejskie, a co za tym idzie także liczne przywileje oraz ulgi. Miasto przeżywało wtedy dynamiczny rozwój i stanowiło także tygiel kulturowy gdzie obok siebie w zgodzie żyli katolicy, żydzi i prawosławni wielu narodowości. W owym czasie w Łucku znajdowały się dwa kościoły katolickie, blisko dwadzieścia cerkwi, cztery synagogi oraz kościół ormiański. Rozkwit miasta trwał do połowy XVII wieku. Wiek później po przyłączeniu Łucka do Rosji miasto straciło swoje znaczenie i zaczęło powoli podupadać. W czasach I, a potem II Rzeczypospolitej Łuck stanowił siedzibę władz województwa wołyńskiego. Po wybuchu II wojny światowej miasto zostało zaanektowane przez ZSRR jako część Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Po wojnie ludność polska została wysiedlona (cześć wywieziono na Syberię). W 1982 roku w czasach rządów sowietów w miejscowej katedrze, używanej wcześniej jako skład węgla utworzono muzeum ateizmu. Dokonano wtedy znacznych zniszczeń wystroju ołtarza, a także wywieziono liczne cenne zabytkowe obrazy.
Zwiedzanie
Jednym z najważniejszych zabytków Łucka jest usytuowany nad brzegiem rzeki otoczony potężnymi murami średniowieczny zamek Lubarta. Jego początki sięgają XI wieku, kiedy to wzniesiona została tu pierwsze drewniano-ziemny gród obronny. W połowie XIV wieku został on zastąpiony murowanym zamkiem. Warownia ta wzniesiona została na polecenie ówczesnego księcia litewskiego Lubarta. Na przestrzeni wieków twierdza była wielokrotnie przebudowywana i modernizowana. Zamek był też kilkukrotnie najeżdżany i oblegany. Z tej niegdyś imponującej warowni do czasów obecnych zachował się pierścień murów obronnych wraz z trzema bramami (Bramną, Styrową i Władyczą). Pozostałe ważne zabytki Łucka to m.in. wybudowana w 1639 roku okazała katedra Świętych Apostołów Piotra i Pawła, ufundowany w XIII wieku przez wielkiego księcia Witolda Sobór Św. Trójcy, Cerkiew Opieki Matki Bożej, XVIII wieczny Klasztor Bernardynów, XVII wieczna Cerkiew pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, XV wieczna Wieża Czartoryskich, Klasztor dominikanów, XVII wieczna Synagoga oraz XVIII wieczny Klasztor Trynitarzy (Obecnie szpital wojskowy).
